Tradiciaj observoj

Dum la vespera servo de Roŝ Ĥodeŝ, la preĝo Jaale Ve-Javo estas aldonita al la Avoda, la preĝo por la restarigo de la Templo kaj segmento de la Amida. Dum la matena servo, Jaale Ve-Javo estas denove deklamita kaj duona Halel (Psalmoj 113-118) estas deklamita (krome de Roŝ Ĥodeŝ Tevet, kiu okazas dum Ĥanuko, kiam la plena Halel estas deklamita). La Libro de Nombroj 28:1-15, kiu inkluzivas la proponojn de Roŝ Ĥodeŝ, estas legita. Suplementa preĝa servo, kiu nomiĝas Musaf, estas aldonita por memorfesti la originalajn oferojn en la Templo. La meza beno ĉi tie estas "Raŝej Ĥodaŝim". Post servo, multaj deklamas Psalmon 104. La Jaale Ve-Javo preĝo estas ankaŭ insertita en la Danko post Manĝoj (Birkat Ha-Mazon). Multaj laŭmendas manĝi specialan manĝon omaĝe al Roŝ Ĥodeŝ, kiel la Kodo de Juda Leĝo sugestas. Tiu ĉi laŭmendo provizas al oni la ŝancon deklami Jaale Ve-Javo en la Graco post Manĝoj. Kelkaj Ĥasidaj Judoj kantas Psalmon 104 dum ĉi tiu manĝo.

Se Roŝ Ĥodeŝ okazas Ŝabate, la normala Tora legado estas kompletigita per legado de Nombroj 28:9-15. La normala Haftara estas anstataŭigita per speciala Roŝ Ĥodeŝ Haftara. Ankaŭ la Musaf preĝo estas modifita. La centra beno estas anstataŭigita per alternativa versio (Ata Jacarta) kiu mencias kaj la Ŝabato kaj Roŝ Ĥodeŝ. Se Roŝ Ĥodeŝ okazas dimanĉe, malsama Haftara, Maĥar Ĥodeŝ ("Morgaŭ estos la Novluno", I Samuel 20:18-42) estas legita. La Kiduŝ Levana (sanktigo de la luno) estas deklamita baldaŭ post Roŝ Ĥodeŝ, kutime je la unua sabata nokto post Roŝ Ĥodeŝ.

Roŝ Ĥodeŝ kaj virinoj

Laŭ la Talmudo (traktato Megila 22b), virinoj ne rajtas labori je Roŝ Ĥodeŝ kaj Raŝi, komentante pri ĉi tiu tekstero, karakterizas la agadojn de kiuj ili devas sin deteni: ŝpinado, teksado kaj kudrado—la kapabloj kiujn virinoj kontribuis al la konstruaĵo de la Miŝkan (Tabernaklo). La midraŝo Pirke De-Rabeno Eliezer esploras ĉi tiun malpermeson en ĉapitro 45:

"Aaron argumentis kontraŭ li mem, dirante: Se mi diras al Israelo, Donu vi al mi oron kaj arĝenton, ili tuj alportos ĝin; sed jen mi diros al ili, Donu vi al mi la orelringojn de viaj edzinoj kaj de viaj filoj, kaj la afero tuj malsukcesos, kiel estas skribita "Kaj Aaron diris al ili, Derompu la orajn ringojn." La virinoj aŭdis (tion ĉi), sed ili estis nevolaj doni iliajn orelringojn al iliaj edzoj; sed ili [la virinoj] diris al ili [la edzoj]: Vi deziras fari gravuritan bildon de fandita  bildo sen ajna potenco por savi. La Sanktulo, Kiu estu bena, donis al la virinoj ilian rekompencon en ĉi tiu monda kaj en la mondo venanta. Kiun rekompencon Li donis al ili en ĉi tiu mondo? Ke ili devus observi la novlunojn pli rigore ol la viroj, kaj kiun rekompencon Li donos al ili en la mondo venanta? Ili destinas esti renovigita kiel la novlunoj, kiel estas skribita: Kiu satigas viajn jarojn per bonaj aferoj; por ke via juneco estas renovigita kiel la aglo."^[7]

Virina-centritaj Roŝ Ĥodeŝ observoj varias laŭ la grupoj, sed multaj estas centrita de malgrandaj renkontiĝoj de virinoj, kiuj nomiĝas Roŝ Ĥodeŝ grupoj. Estas ofte aparta intereso en la Ŝeĥina, konsiderita de la kabalo esti virina aspekto de Dio. Ĉi tiuj grupoj okupiĝas pri granda vario de agadoj kiuj estas centritaj je aferoj gravaj al Judaj virinoj, dependanta de la prefero de la membroj de la grupo. Multaj Roŝ Ĥodeŝ grupoj esploras spiritecon, religian edukadon, ritojn, sanajn aferojn, muzikon, ĉantadon, arton kaj/aŭ kuiradon. Kelkaj grupoj ankaŭ elektas eduki junajn Judajn virinojn el ilia komunumo pri sekseco, mem-imago kaj aliaj virinaj mensaj kaj fizikaj sanaj aferoj.^[8]

La taso de Mirjam (por la profetino Mirjam) devenis dum la 1980aj jaroj en Bostona Roŝ Ĥodeŝ grupo; ĝi estis inventita de Stephanie Loo, kiu plenigis ĝin per majim hajim (akvofonta akvo, laŭvorte: viva akvo) kaj uzis ĝin en feminista ceremonio de gvidita medito.^[9] Kelkaj Pesaĥa sederoj (inkluzive la originala Seder de Virinoj, sed ne limigita al sole virina sederoj) nun fiksis la tason de Mirjam krom la tradicia taso por la profeto Elija, foje akompanita de rito por honori Mirjam.^[10] La taso de Mirjam estas ligita al la midraŝo de la puto de Miriam, kiu estas rabena legendo kiu rakontas pri mirakla puto kiu akompanis la Izraelidoj dum ilia 40 jaroj en la dezerto post la Elirado el Egiptio.^[11]