Regolito (malnovgreke de ῥῆγος, regos = kovrilo, kovraĵo kaj λἰθος, lithos = ŝtono) en la geomorfologio estas kovraĵo el lozmaterialo, kiu formiĝis sur la subkuŝanta neveterdisfalinta originmaterialo. La difino estas iom neunueca. Kelkaj esploristoj inkludigas ankaŭ la saproliton, aliaj ne. Ankaŭ eventuale superkuŝantaj pli junaj kovraĵtavoloj estas alkalkulataj al la regolito. La nocion oni uzas ne nur por veterdisfaltavoloj sur la Tero, sed ankaŭ por la lozsedimentoj, unuavice fizike disfalintaj, sur la surfaco de aliaj astroj (ekzemple lunregolito aŭ marsregolito).

Literaturo

• Frank Ahnert: Einführung in die Geomorphologie. 3-a aktualigita kaj kompletigita eldono. 477 paĝoj, Eugen Ulmer Verlag, Stuttgart 2003 ISBN 3-8001-2813-6.
• Harald Zepp: Geomorphologie. 4a- eldono, 285 paĝoj, Schöningh, Paderborn 2008. ISBN 978-3-506-97013-8