| Rafael Zaldívar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 1-an de januaro 1834 en San Alejo | ||||
| Morto | 2-an de marto 1903 (69-jaraĝa) en Parizo | ||||
| Lingvoj | hispana vd | ||||
| Ŝtataneco | Salvadoro vd | ||||
| Alma mater | Universitato de Salvadoro vd | ||||
| Familio | |||||
| Patro | Apolonio Zaldívar vd | ||||
| Patrino | Antonia Lazo vd | ||||
| Edz(in)o | Sara Guerra Midence vd | ||||
| Infanoj | Dolores Zaldívar de Aguilar vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | politikisto • kuracisto vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Rafael Zaldivar (n. en 1834 en San Alejo en departemento La Unión, Salvadoro, m. la 2-an de marto 1903 en Parizo) estis salvadora kuracisto kaj politikisto. Li estis Prezidento de Salvadoro de la 1a de majo 1876 ĝis la 6a de aprilo 1884 kaj post la 21a de aŭgusto de la sama jaro ĝis la 14a de majo 1885.
Li estis profesoro de Medicino kaj Vicrektoro de la Universitato de Salvadoro. Diplomato en Reĝlando Prusio en 1869, li okupis en 1870 la Ministeriojn de Instruado kaj de Milito samtempe ke li prezidis la Nacian Asembleon.
Li estis provizora Prezidento de Salvadoro en 1876 post la milito kontraŭ Gvatemalo kiu faligos la tiaman prezidenton Andrés del Valle, kaj poste li estis elektita poste (maje) definitive. Dum lia registado, oni proklamis la leĝojn de nuligon de komunumaj bienoj (1881-1882) kiuj implicis la ekspropriadon de la teroj de la indiĝenaj komunumoj. Li veturis al Usono, Hispanio, Britio kaj Francio.
Kun Gvatemalo kaj Honduro oni proponis la kreadon de Centramerika Respubliko; tamen kiam en februaro de 1885 la gvatemala Prezidento Justo Rufino Barrios proklamis la restarigon de la regiona unuiĝo perforte kaj oni deklaris sin militestro de Centrameriko, oni kontrauŭis tion en Salvadoro, Nikaragvo kaj Kostariko. La salvadora registaro anoncis sian malakcepton de la intencoj de Barrios kaj inter Salvadoro, Kosta-Riko kaj Nikaragvo oni starigis defendan aliancon, kiu akiris la apogon de Meksiko.
Por tio Barrios invadis Salvadoron marte de 1885, dum trupoj de Kostariko kaj Nikaragvo pretiĝis lukti kontraŭ tiujn de Honduro. Tamen tio finis subite, ĉar la gvatemala prezidento mortis en la batalo de Chalchuapa, post la invado de Salvadoro. Tamen poste Rafael Zaldívar estis elpostenigita kaj devis forlasi la landon kaj ekziliiĝi en Francion.