La Portugala kverko[1] (Quercus faginea), estas specio de arbo rezisto-falfolia planto (la sekaj folioj ne falas ĝis la apero de la novaj printempe) de mezaveraĝa grando de ĝis 20 metroj de alto, tipa de zonoj de mediteranea klimato de Nordafriko kaj Iberio. Ĝi estas specio indiĝena de mediteraneaj arbaroj. Floras inter aprilo kaj majo, preskaŭ ĉiam antaŭ la anzino; la glanoj maturiĝas kaj estas disigitaj ĝis septembro aŭ oktobro.
Priskribo
La Portugala kverko estas arbo simila al la anzino, kvankam de falfoliplanta foliaro kaj malpli densa.
Komunaj nomoj en la hispana
Albar, bellota, billota, cajiga, cajigá, cajigu, carcoxa, carrasca, carrascal, carrascalejo, cascabillo, caxigo, encina, enciniego, gállara, gaña (agalla), llata, macharu, matoju, quejido, quejiga, quejigo, quejio, rebollo, roble, roble ancina, roble andaluz, roble carraspo, roble carrasqueño, roble encimego, roble encina, roble enciniego, roble matorrizo, roble quejigo, robre, tallar.[2]
Referencoj
- ↑ Eble netaŭga nomigo ĉar absolute ne temas pri portugala spceio (vidu sube)
- ↑ http://www.anthos.es Arkivigite je 2015-09-30 per la retarkivo Wayback Machine Alirita la 19an de marto de 2010, Reĝa Botanika Ĝardeno de Madrido: Projekto Anthos}}
Literaturo
- Flora Europaea: Quercus faginea
- Bean, W. J. (1976). Trees and shrubs hardy in the British Isles 8th ed., revised. John Murray.
- Rushforth, K. (1999). Trees of Britain and Europe. HarperCollins ISBN 0-00-220013-9.
- franceChênes: Quercus faginea
- CAB International (2005). data on Quercus faginea, Forestry Compendium Arkivigite je 2007-10-09 per la retarkivo Wayback Machine. Konsultita la 27an de julio de 2006
Eksteraj ligiloj
- Quercus faginea en Árboles Ibéricos
- Robledales ibéricos de Quercus faginea Arkivigite je 2009-05-30 per la retarkivo Wayback Machine Ministerio de Medio Ambiente.
- Portugala kverko en Flora Ibérica.