Nikolaj Prĵevalskij | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Николай Михайлович Пржевальский | |||||
Naskiĝo | 31-an de marto 1839 en Kimborovo, Smolensk Uyezd, Rusia Imperio | ||||
Morto | 20-an de oktobro 1888 (49-jaraĝa) en Karakol | ||||
Mortis pro | naturaj kialoj vd | ||||
Mortis per | tifoida febro vd | ||||
Tombo | Karakol vd | ||||
Lingvoj | rusa vd | ||||
Ŝtataneco | Rusia Imperio vd | ||||
Alma mater | Staba milita akademio Nikolao vd | ||||
Familio | |||||
Gefratoj | Jevgenij Prĵevalskij vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | zoologo • esploristo • verkisto • botanikisto • militisto • geografo • natursciencisto • vojaĝisto vd | ||||
Laborkampo | naturscienco • natural science • vojaĝo vd | ||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Nikolaj Miĥajloviĉ PRĴEVALSKIJ (ruse Николай Михайлович Пржевальский; naskiĝis la 31-an de marto[jul.]/ 12-an de aprilo 1839[greg.] — mortis la 20-an de oktobro[jul.]/ 1-an de novembro 1888[greg.]) estis rusia geografo[1] kaj fama esploristo de Centra kaj Orienta Azio.
Kvankam li neniam atingis sian finan celon, nome la sanktan urbon Lasao en Tibeto, li veturis tra regionoj tiam nekonataj de okdcidentanoj, kiel norda Tibeto (nuntempa Tibeta Aŭtonoma Regiono), Amdo (nuntempa Ĉinghajo) kaj Ĝungario (nuntempa norda Ŝinĝango).[2] Li esence kontribuis al la diskonigo de la geografio de Centra Azio en Okcidento.
Li ankaŭ priskribis kelkajn speciojn antaŭe nekonatajn de la moderna scienco: nome la Prĵevalski-ĉevalon, la Przewalski-gazelon kaj la Naturan baktrian kamelon, ĉiuj el kiuj estas nuntempe endanĝerigitaj.
Notoj
- ↑ Nikolay Mikhaylovich Przhevalsky Encyclopædia Britannica
- ↑ Luce Boulnois, Silk Road: Monks, Warriors & Merchants, 2005, Odyssey Books, p. 415 (ISBN 962-217-721-2)
Eksteraj ligiloj
- "Sketch of Nicholas Prejevalski" en Popular Science Monthly, Volume 30, Januaro, 1887
- Kyrill Kunakhovich, "Nikolai Mikhailovich Przhevalsky and the Politics of Russian Imperialism", Arkivigite je 2016-03-03 per la retarkivo Wayback Machine en "IDP News", Issue No. 27 (alirita la 27an de decembro 2020)