| Prosiek | |
| hungare: Prószék, germane: Sankt Joob in der Liptau | |
| municipo | |
 | |
| Oficiala nomo: Prosiek | |
| Lando |  Slovakio |
|---|---|
| Regiono | Regiono Žilina |
| Distrikto | Distrikto Liptovský Mikuláš |
| Historia regiono | Supra Hungarujo |
| Parto de | Liptov |
| Montaro | Chočské vrchy |
| Akvorezervujo | Liptovská Mara |
| Situo | Prosiek |
| - alteco | 608 m s. m. |
| - koordinatoj | 49° 08′ 50″ N 19° 30′ 04″ O / 49.14722 °N, 19.50111 °O (mapo) |
| Areo | 12,65 km² (1 265 ha) |
| Loĝantaro | 159 (31.12.2010) |
| Denseco | 12,57 loĝ./km² |
| Unua skribmencio | 1287 |
| Horzono | MET (UTC+1) |
| - somera tempo | MET (UTC+2) |
| Poŝtkodo | 032 23 |
| Telefona antaŭkodo | +421-44 |
| Aŭtokodoj | LM |
| NUTS | 510971 |
 Situo enkadre de Slovakio  Situo enkadre de Slovakio
| |
 Situo enkadre de Regiono Žilina Situo enkadre de Regiono Žilina
| |
 Vikimedia Komunejo: Prosiek | |
| Retpaĝo: www.prosiek.ocu.sk | |
 Portalo pri Slovakio | |
Prosiek (hungare Prószék [prOsEk], germane Sankt Joob in der Liptau) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio.
Situo
Prosiek situas en valo, laŭ traira flankovojo. Liptovský Mikuláš troviĝas je 12 km.
Historio
La loko estis loĝata jam dum la neolitiko. Antaŭ la hungara dominado slavoj vivis tie. La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1287, poste en 1352 en formo "Prezeky". En 1784 171 vilaĝanoj loĝis en 20 domoj, en 1828 536 vilaĝanoj loĝis en 58 domoj. En 1796 la tutlanda geografia libro taksis la vilaĝon duaklasa. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Prószék 367 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Liptó, al distrikto de Partizánska Ľupča, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 2001 vivis en Prosiek 199 homoj, (196 slovakoj).
Vidindaĵoj
- romkatolika gotika kapelo omaĝe al Sankta Elizabeto el Portugalio el la 14-a jarcento, baldaŭe ĝi renesanciĝis kaj pligrandiĝis, en 1880 la fronto iĝis novklasikisma
- renesanca kastelo el la 16-a jarcento, post 3 jarcentoj ĝi klasikismiĝis
- la valo kun rokoj, akvofaloj kaj kavoj