Profundbedo aŭ franca intensa kulivmetodo aŭ ĉina kultivmetodo.estas alia formo de la klasika, intensiva legombedo. Tiu formo de la kutivado estas speciale akvo- kaj spacoŝpara. En la profundbedo la grundo estas malkompaktigita je du ŝpatoj profundaj. Laŭeble oni enmetas relative granda amaso da kompoŝto aŭ ĉevalsterko. Post la unua fasado per ŝpato ne surtretu la areon. En tiu malkompakta grundo la radikoj de la legomoj povas kreski profunden en la grundon.. Tiel la radikoj ne kreskas horizontale kaj la plantoj povas stari pli dense. Tielmaniere oni povas rikolti 10 ĝis 20 kg je m² pli multe, kiu egalas al ĉ. la kvaroblo de ordinara legombedo. Krome la dense kreskantaj legomplantoj formas specon da mulĉo, kiu tenas akvon en la grundo kaj zorgas, ke fiherbo ne kreskas.[1]

Historio

Profundbedoj estas la pluevoluigo de la kutivmetodo, kiun la komercaj hortikulturistoj de Parizo dum la malfrua 19a jarcento praktikis: Pro la limiteco de la taŭga areoj por kultivi legomon. La legomoj estis kultivataj en 45 cm dika tavolo de ĉevalsterko, kiu tiam ekzistis sufiĉe. En tiu ege fekunda, kaj malkompakta grundo (kaj pro la varmo el la putrado de la sterko) la fakuloj plantis aŭ semis tiom dense ke la plenkreskaj legomoj apenaŭ intertuŝiĝas. Tielmaniere estas pli da plantoj sur 1 m².[2]

Konstruu profundbedon

La profundbedo oni nur prilaboru de la randoj. Ĝi ne estu surpaŝanta. Por la plej multaj homoj la larĝeco de 1 metro ĝis 1,2 metro taŭgas. La longeco povas esti om ajn longeco. Oni laboru jene:

  • antaŭ la spatfosado oni surmetu tavolon de kovru la areon de la estonta profunbedo per sterko aŭ kompoŝto.
  • due oni elfosas la grundon je unu spato profunde. La elfosaĵon metu flanken.
  • trie la areo sub tio elfosado malkompaktigu per fosforkego.
  • poste elfosu duan tavolon per spato. La elfosaĵon kun la serko metu sur la unua elfosita tavolo. Tiu tavolo nun denove estas malkompaktigita per fosforkego. Pro tiu plurfoja fosado ekestas iom pli altigitan bedon..[3]

Priplantado

La plantoj plantu malvaste, ke la folioj de la plenkreskaj, apenaŭ tuŝiĝas. Oni plantu kaj semu en triangula maniero. La plej multaj legomplantoj tiel povas ĉ. 30 gis 40 % pli malvastaj kiel ĉe ordinara kultivado

Vidu ankaŭ

Literaturo

  • John Seymour: Selbstversorgung aus dem Garten. Urania, Stuttgart 2008, ISBN 978-3-7831-6145-8
  • John Jeaves: How to Grow more Vegetables

Retligoj

Referencoj

  1. ↑ {{literaturo:Seymour, John. Selbstversorgung aus dem Garten : wie man seinen Garten natürlich bestellt und gesunde Nahrung erntet. Urania | dato 2008. ISBN=978-3-7831-6145-8 |paĝo 9
  2. ↑ {{Literaturo:Jeavons, John. How to grow more vegetables and fruits, nuts, berries, grains, and other crops.Ten Speed. |dato=2012 . ISBN=978-1-60774-189-3. Paĝo 7
  3. ↑ {{Literaturo: Jeavons, J. . How to grow more vegetables and fruits, nuts, berries, grains, and other crops. Ten Speed. Dato 2012 . ISBN=978-1-60774-189-3 . paĝo ff.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.