Originale uzita en opero aŭ artkomedioj, "primadono" fontas el la itala uzo por "unua edzino". La esprimo kutimis indiki la plej elstaran kantistinon en la operartistaro, al kiu oni donas la ĉefajn rolojn. La primadono estis ĝenerale, sed ne nepre, soprano.

Legende, tiuj "primadonoj" ofte estis rigarditaj kiel egoismaj, nejustaj kaj agaciĝemaj, kun sufiĉe alta opinio pri ili mem ne dividite per aliaj. Kvankam la fakto ke ili estas vere pli vanaj aŭ pli ekscititaj ol aliaj kantistoj (aŭ ol iuj aliaj homoj en la operejoj) ne estas objektiva fakto, la esprimo ofte priskribas vantan, abomenan kaj temperamentan personon kiu, kvankam agacante, ne povas esti rezignata.

Famaj primadonoj ofte kaŭzis operentuziasmulojn disigi en kontraŭbatalado de "kluboj" apogantaj unu kantiston kontraŭ alia. La rivaleco inter la respektivaj adorantoj de Maria Callas kaj Renata Tebaldi, ekzemple, estis unu el la plej famaj el ĉiu opero, malgraŭ la amikeco de la du kantistoj.