| Pontifika Orienta Instituto | ||
|---|---|---|
 | ||
 | ||
| pontifical institute | ||
| Informoj | ||
| fondodato | 1917 | |
| fondinto(j) | Benedikto la 15-a vd | |
| Situo | ||
| Geografia situo | 41° 53′ 50″ N, 12° 30′ 0″ O (mapo)41.8971388912.5Koordinatoj: 41° 53′ 50″ N, 12° 30′ 0″ O (mapo) | |
| lando | Italio | |
| retejo | [http://orientale.it/en/ Oficiala retejo Oficiala retejo] | |
| Listoj | ||
| membro de | ||
| • Unuiĝo de Romaj Bibliotekoj Ekleziaj vd | ||
| ||
La Pontifika Orienta Instituto (itale Pontificio Istituto Orientale, akronime POI, latine Pontificium Institutum Orientalium Studiorum, akronime PIO) en Romo estas universitat-nivela katolika kolegio de pontifika juro, kiu havas la kapablojn de Orienta Eklezia Juro kaj Orienta Ekleziaj Studoj.
La Pontifika Orienta Instituto estas asociita kun la Pontifika Gregoria Universitato kaj havas la rajton doni akademiajn gradojn inkluzive de doktoroj. Ekde la 19-a de majo 2024, la Pontifika Orienta Instituto kaj la Pontifika Biblia Instituto oficiale funkcios sub la aŭspicio de la Gregoria Universitato [1][2].
Historio
La instituto estis establita en 1917 fare de Benedikto la 15-a kiel centro por la studo de la orientaj eklezioj. Ĝiaj taskoj, kiel priskribite la 15-an de oktobro 1917 en la apostola letero Orientis catholici ( Ecclesiae Orientales ), estis la studado kaj kompreno de la orientaj eklezioj, kaj tio por ke ĝi povu ankaŭ riĉigi kaj profundigi la okcidentan tradicion.
La 14-an de novembro 1929, ĝia biblioteko pri orienta kristanismo estis malfermita. Nuntempe (2019), ĝi fariĝis la plej granda en la mondo en sia kampo, kun 180 000 volumoj. La biblioteko havas specialiĝintan literaturon pri eklezia historio, teologio, patristiko, spiriteco, hagiografio, liturgio, eklezia juro, kaj sankta arto, same kiel la ekumenistoj de la bizanc-slava mondo, Balkano, la Proksima Oriento, kaj la Mezoriento.
La kolegio
Oni traktas la orientan sirian "Eklezion de la Oriento", la orientajn ortodoksajn ekleziojn, la bizancan ortodoksajn ekleziojn kaj la orientajn katolikajn ekleziojn. La geografiaj fokusoj estas la Proksima Oriento, Orienta Eŭropo, Egiptio, Etiopio, Eritreo kaj suda Barato. La jezuitoj havas la sciencan gvidadon.
Ekde la starigo de la instituto ĝis (2019) entute studis ĉ. 6,000 studentoj ĉe la Pontifika Orienta Instituto, kaj pli ol 500 studentoj estis antaŭenirantaj al la doktoreco. La instituto publikigas "Orientalia Christiana Analecta" kaj "Orientalia Christiana Periodica" same kiel "Kanonika" kaj "Anaphorae Orientalis", same kiel "Edizioni Orientalia Christiana".
Proksimume du trionoj de la rekrutitaj studentoj estas en la fakultato de Orient-Ekleziaj Studoj [3], kie teologio, liturgio kaj historio estas instruitaj ĝis kaj inkluzive de doktoreco. La aliaj studas orientan eklezian juron; ĉi tiu estas la sola fakultato en la mondo, kiu instruas tion, ankaŭ ĝis doktoriĝo. La eklezia jura fakultato ludis gravan rolon en la kodigo de la eklezia juro de la orientaj eklezioj [4].
Studentaro
La nombro da studentoj variadas inter 300 kaj 400 de jaro al jaro. Ili venas el preskaŭ 40 landoj. Ĝi plejparte koncernas seminarianojn, diakonojn, pastrojn kaj membrojn de ordenoj. La plej granda nacia grupo estas ukrainoj, tiam homoj de la hinda ŝtato Keralo. Estas ankaŭ studentoj de nekristanaj religioj.
Referencoj
- ↑ Gagliarducci, Andrea, "Gregoriana, Pontificio Istituto Orientale e Biblico ora sono una sola cosa", ACI Stampa, 19 March 2024. (itale)
- ↑ Payne, Daniel, "Pontifical Gregorian University Announces Merger With Biblical, Eastern Institutes", National Catholic Register, 19 March 2024.
- ↑ "7 Facts About the Pontifical Oriental Institute", Gregorian University Foundation, January 7, 2002
- ↑ Website (el Retarkivo 20160106231128) (el Retarkivo {{{1}}})