La plaŭtdiĉa lingvo — sialingve, en la platgermana kaj altgermana Plautdietsch [PLAŬTdi:ĉ], en norda Ameriko ankaŭ nomata Mennonite Low German — estas variaĵo de la orienta platgermana aŭ platdiĉa lingvo, parolata de la germaniaj menonitoj, kiuj en la 18-a jarcento elmigris ĉefe de Okcidenta Prusio al suda Rusio kaj poste en pluraj ondoj de elmigrado ekde la jaro 1874 translokiĝis unue al Kanado, ekde la fino de la Dua Mondmilito ankaŭ al Centra kaj Suda Amerikoj.

Nuntempe la lingvo estas parolata en ĉiuj mondopartoj, fare de sume proksimume 500 000 homoj. Pli grandaj centroj kaj lingvaj insuloj estas lokitaj ĉefe en:

• Latinameriko kaj Karibio: Paragvajo, Meksiko, Bolivio, Brazilo, Argentino, Belizo, Urugvajo,
• Eŭropo: Germanio, Rusio, antaŭe ankaŭ en Pollando kaj Ukrainio,
• Nordameriko: Kanado, Usono,
• Azio: Rusio, Kazaĥio, Kirgizio, antaŭe ankaŭ en Kartvelio.

Ekzempla parolantino de la plaŭtdiĉa estis la en Sovetunio tre konata kantistino Anna German.