Pirazino | |||
Plata kemia strukturo de la Pirazino | |||
Tridimensia kemia strukturo de la Pirazino | |||
Alternativa(j) nomo(j) | |||
| |||
Kemia formulo | |||
CAS-numero-kodo | 290-37-9 | ||
ChemSpider kodo | 8904 | ||
PubChem-kodo | 9261 | ||
Fizikaj proprecoj | |||
Molmaso | 80.09 g·mol-1 | ||
Denseco | 1,031g cm−3 | ||
Fandpunkto | 53 °C | ||
Bolpunkto | 115 °C | ||
Refrakta indico | 1,4953 | ||
Ekflama temperaturo | 55 °C | ||
Mortiga dozo (LD50) | 2730 mg/kg (buŝe) | ||
Sekurecaj Indikoj | |||
Riskoj | R11 R36/37/38 | ||
Sekureco | S16 S26 S36 | ||
Pridanĝeraj indikoj | |||
Danĝero
| |||
GHS Damaĝo Piktogramo | |||
GHS Signalvorto | Damaĝa substanco | ||
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H225, H228, H315, H319, H335 | ||
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P210, P233, P240, P241, P242, P243, P261, P264, P271, P280, P302+352, P303+361+353, P304+340, P305+351+338, P312, P321, P332+313, P337+313, P362, P370+378, P403+233, P403+235, P405, P501[1] | ||
(25 °C kaj 100 kPa) |
Pirazino aŭ C4H4N2 estas substanco en la organika kemio, kiu apartenas al la aromataj kombinaĵoj. Ĝi facile ekbrulas. La suma formulo estas C4H4N2, kaj la denso 1,031 g·cm−3.
Pirazino estas malpli baza ol piridino, piridazino kaj pirimidino. Ĝi estas "delikva kristalo aŭ vakso-simila solidaĵo kun akra, dolĉa, maizo-simila, nuksodoro".
Pirazino kaj diversaj alkilpirazinoj estas gusto- kaj aromo- kombinaĵoj trovataj en bakitaj kaj rostitaj varoj. Tetrametilpirazino (ankaŭ konata kiel ligustrazino) estas raportita forkapti superoksidan anjonon kaj malpliigi nitroksidan produktadon en homaj Granulocitoj.
Pirazino (sub la formo de tetrafenilpirazino) estis unue preparita en 1855 fare de Auguste Laurent.[2] En 1876, Staedel kaj Rügheimer sintesis la 2,5-dufenilpirazinon per agado de la amoniako sur kloroacetofenono. En 1881 Étard malkovris ke la 2,5-dumetilpirazino (kiun li tiam nomis "glikolinon") povas izoliĝi per varmigado de glicerolo kaj amonia salo.
Sintezoj
Sintezo 1
- Preparado de la pirazino per oksidado de du molekuloj de 2-aminoacetaldehido:
|