La Persona Identiga Numero (PIN) estas sekreta numero, per kiu oni povas pruvi identecon al maŝino. En la ĉiutaga lingvo oni uzas la nocion PIN-kodo aŭ PIN-numero.

La plej ofta uzo de PIN-kodoj estas la identigo ĉe monaŭtomato. Tie oni devas tajpi, aldoni kvarciferan numeron por akiri propran monon. La sekreta pin-kodo malebligas por fremdaj personoj eltiri monon el la aŭtomato ekz. ĉe perdo de la plasta banka karto.

Ankaŭ necesas pin-kodo por la interreta banko. Per la PIN kaj la konto-datumoj oni rajtas aliri sian konton, spekti la kontostaton kaj la lastajn librotenadojn.

PIN-numeroj uzatas ankaŭ por enŝalti poŝtelefonojn aŭ uzi telefonojn por propra celo en la laborejo (tiukaze la identiga numero povas esti pli longa).

En komputika terminologio PIN-kodo estas speciala formo de pasvorto, kiu konsistas nur el ciferoj. Por firmigi la protekton oni kutime permesas nur du sinsekvajn malsukcesajn provojn pri la PIN-kodo; tria malsukceso blokas la karton, konton, telefonon ktp.

Ĉe magnetkarto tamen eblas eviti tiun blokad-mekanismon per reskribo de la antaŭa informo sur la magnetstrion.