Pax Europaea (esperante "eŭropa paco", de la historia Pax Romana), estas la periodo de relativa paco travivita de Nordio kaj Okcidenta Eŭropo (inkluzive de Grekio kaj Turkio) en la periodo sekvanta Duan Mondmiliton, ofte asociita ĉefe kun la kreado de la Eŭropa Unio (EU) kaj ĝiaj antaŭuloj. Post la Malvarma Milito tiu paco estis etendita al la plej granda parto de Centra kaj Orienta Eŭropo, kun la plej grava escepto de la antaŭa Jugoslavio (1990-aj jaroj).
Transatlantika kunlaboro kaj eŭropa integriĝo estis dezajnitaj por konservi la delikatan pacon kiu estis kreita en Eŭropo. Kun la kontinento konstante en milito dum la pasintaj jarcentoj, la kreado de la Eŭropa Komunumo en la 1950-aj jaroj integris siajn membrojn laŭ tia mezuro ke milito inter ili estus malebla. Tiuj komunumoj, kaj aliaj organizoj inkluzive de NATO kovri la plej grandan parton el Okcidenteŭropo, Norda kaj Suda Eŭropo. Kvankam Orienta Eŭropo restis sub soveta influo, ili ankaŭ travivis nur malmulte da konflikto, kun la escepto de interna subpremo, ĝis la 1990-aj jaroj kiam serio de militoj en Jugoslavio krevis kiam la lando disiĝis. La EU-strukturoj estis kritikataj ke ĝia malkapablo malhelpus la konflikton, kvankam la zono nun estas ene de sia sfero de vastigo.
La EU nun konsistas el 27 landoj kaj havas la plej grandan parton el Orienta Eŭropo serĉante membrecon (dek orientaj eŭropaj landoj aligitajn dum la 2000-aj jaroj). Plue, la plej multaj landoj en Okcidenteŭropo kiuj restas ekster ĝi estas ligitaj al la EU per ekonomiaj interkonsentoj kaj traktatoj kiel ekzemple la Eŭropa Ekonomia Areo. Ene de la zono de integriĝo, ekzistis neniu konflikto ekde 1945, igante ĝin la plej longa periodo de paco en Okcidenta Eŭropo ekde Pax Romana.