Por samtitola artikolo vidu la paĝon Paul Bert (Tramtransporto en Parizo).
Paul Bert
Persona informo
Paul Bert
Naskiĝo 17-an de oktobro 1833 (1833-10-17)
en Auxerre
Morto 11-an de novembro 1886 (1886-11-11) (53-jaraĝa)
en Hanojo
Mortis pro naturaj kialoj vd
Mortis per ĥolero vd
Tombo Auxerre vd
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio vd
Alma mater Franca Politeknika Lernejo vd
Familio
Edz(in)o Josephine Clayton vd
Infanoj Paul Berthelot vd
Parencoj Antony Klobukowski Anna Clayton vd
Profesio
Okupo politikisto entomologo universitata instruisto kuracisto guberniestro zoologo fiziologo oficisto vd
Aktiva en Parizo vd
vd Fonto: Vikidatumoj

Paul Bert (naskiĝis la  17-an de oktobro 1833 en Auxerre, mortis la 11-an de novembro 1886 en Hanojo) estis franca kuracisto, fiziologo kaj politikisto.

Lernanto de Claude Bernard, anstataŭanto de Pierre Flourens en Nacia Muzeo de Natura Historio de Parizo, li studis la fiziologion de spirado (altitudo kaj plonĝado) kaj interesiĝis pri transplantado kaj anestezio.

Elektita radikala deputito ekde 1872, dum la krizo de 1877 li estis unu el la "manifesto de 363". Li estis Ministro pri Publika Instruado kaj Kultoj de 1881 ĝis 1882. Antiklerika, li estis unu el la fondintoj de la "Senpaga, sekulara kaj deviga lernejo". Subtenante la politikon de koloniigo, li publikigis plurajn lernolibrojn juĝitaj retrospektive rasismaj. Ekzemple: "Endas meti la indiĝenon en la kondiĉon ĉu asimiliĝi, ĉu malaperi". En januaro 1886, li estis nomumita altranga rezidanto en Annamo-Tonkino, Hindoĉinio, kie li mortis kelkajn monatojn poste pro ĥolero.

Vidu ankaŭ


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.