| Pascualcobo | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| municipo en Hispanio | |||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 05150 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 38 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 2 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 40° 39′ N, 5° 17′ U (mapo)40.656944444444-5.2769444444444Koordinatoj: 40° 39′ N, 5° 17′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 1 080 m [+] | ||
| Areo | 16 km² (1 600 ha) [+] | ||
| Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
 | |||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Pascualcobo [+] | |||
Pascualcobo [paskŭalKObo] estas municipo en la okcidento de la provinco Avilo, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al Komarko de El Barco de Ávila-Piedrahíta kaj al la jurisdikcia teritorio de Piedrahíta, en la sudokcidento de la provinco. La loknomo Pascualcobo estas komprenebla etimologie kiel Paskalo Kobo, alude al iama loĝanto.
Geografio
Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 16,14 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 41 loĝantojn. Ĝi perdis 700 loĝantojn el la komenco de la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj. Ĝi distas 66 km de Avilo, provinca ĉefurbo.
Estas birdoprotekta zono ZEPA, ĉefe pro gravo de rabobirdoj; estas ankaŭ aproj kaj foje eĉ lupoj. Pri flaŭro hegemonias kverkoj kaj aliaj gravaj arboj, krom makiso; inter rokoj hegemonias granito.
Historio
En Mezepoko okazis reloĝado. La areo apartenis al la Regno Kastilio. Lapreĝejo estas de la 18-a jarcento.
Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj, fruktoĝardenoj) kaj brutobredado (bovoj, ŝafoj kaj iom porko kaj kortobirdoj) kaj rilata komercado. Lastatempe kultura kaj rura turismo ekgravis (popola arkitekturo, historia heredo, piedirado).