Pagadiano | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
component city • urbego | |||||
Administrado | |||||
| |||||
Poŝtkodo | 7016 | ||||
En TTT | Oficiala retejo [+] | ||||
Demografio | |||||
Loĝantaro | 210 452 (2020) [+] | ||||
Loĝdenso | 556 loĝ./km² | ||||
Geografio | |||||
Geografia situo | 7° 50′ N, 123° 26′ O (mapo)7.8272222222222123.43638888889Koordinatoj: 7° 50′ N, 123° 26′ O (mapo) [+] | ||||
Alto | 187 m [+] | ||||
Areo | 378,8 km² (37 880 ha) [+] | ||||
Horzono | UTC+08:00 [+] | ||||
| |||||
Alia projekto | |||||
Vikimedia Komunejo Pagadian [+] | |||||
Pagadiano, - tagaloge Lungsod ng Pagadian - estas kvaraklasa urbego, ankaŭ diocezo ekde 1971 kaj komponenta urbo en Filipinoj, en insulo Mindanao, en regiono Zamboanga Duoninsulo, kie ĝi estas ĉefurbo de provinco Suda Zamboango.
Geografio
Pagadiano situas laŭ la marbordo de la insulo precipe sur montetoj kaj iomete sur ebenaĵo . Iligan troviĝas 100, Kotabato (urbo) 113, Cagayan de Oro 147, Dumaguete 164, Zamboanga 181, Dabao 254, ĉefurbo Manilo 798, Kezonurbo 805 kilometrojn (aere) .
Historio
La origina loknomo estis "Talpokan" (indiĝene "loko de multaj risortoj"), sed alvenis islamaj migrantoj ĉefe ekde la 14-a jarcento, kiuj konvertis la indiĝenojn al Islamo, eĉ ekzistis sultanlando. Estis multaj, kiuj rifuzis la novan religion, ili ekloĝis sur la altebenaĵoj. Kristanoj komencis alveni en la frua parto de la 20-a jarcento precipe el Cebuo. Ili establis paroĥon en 1938 kun helpo jezuitoj jam dum dominado de Usono. Pli frue en 1937 la komunumo akiris la statuson municipo. La japanoj regis ankaŭ ĉi tie inter 1942-1944. Pagadiano iĝis ĉefurbo de la ĵus establita provinco Suda Zamboango en 1952. La urbo atingis pli altan statuson en 1969 kaj la internacian klasifikadon grandurbo en la 1980-aj jaroj. Intertempe en 1976 katastrofa cunamo atingis la urbon.
Ekonomio
Pagadiano estas agrikultura urbo, kie oni kultivas rizojn, maizojn, fruktojn, kokosojn kaj ankaŭ oni bredadas. La industria branĉo estas produktado de mebloj, la loka industrio konsistas el prilaboroj de lignoj, bambuoj, rotangoj kaj fiŝkaptado.
Religio kaj eduko
En Pagadiano kaj kirkoj kaj moskeoj funkcias. La pej altnivelaj edukejoj estas kampuso kaj kolegioj.
Trafiko
Pagadiano estas atingebla laŭ la marborda ĉefvojo ambaŭflanke. La trafiksimbolo de Pagadian estas la tricikloj, kiuj konformas al la monteta tereno. Nature estas ankaŭ busetoj, aŭtobusoj. La loka flughaveno donas eblecon flugi al Manilo kaj Cebuurbo, la loka haveno servas por pasaĝeroj, varoj kaj fiŝkaptistoj.
Klimato
Pagadiano situas en la tropika klimato. Jare pluvas inter 2,500 - 3,000 mm. Inter januaro kaj marto daŭras la seka sezono, sed ankaŭ tiam pluvas iomete. La averaĝa temperaturo varias inter 22-33 °C. Ne estas grandaj diferencoj inter la monatoj. Tifonoj estas maloftaj.
Vidindaĵoj
Ĝemelurboj
- Cooma, Aŭstralio
Fontoj
- WikiTrans
- Strato
- Biblioteko
- Merkato
- Kolegio
- Fiŝhaveno
- Flughaveno
- Katedralo
- Preĝejo