Operacia amplifilo, aŭ operacia amplif(ik)atoro[1] aŭ ankoraŭ laŭ la faka ĵargono op-amp (de la angla Operational Amplifier) oni nomas elektronikan cirkvitan modulon (ĝenerale konstruitan kiel integra cirkvito, sed iam kun diskretaj transistoroj aŭ vakuaj tuboj), kiu havas neinversigan eniron (+), inversigan eniron (-), kaj unu eliron. De ĝi eliras tensio, kiu estas la diferenco inter la + kaj la - eniroj, multiplikitaj per la malfermitbukla gajno: . Ideala op-amp enhavas nefinian gajnon. La fakto, ke la op-amp havas unuformajn parametrojn kaj ofte normajn pakiĝojn, kaj ankaŭ normajn energiprovizajn bezonojn, helpas al rapida realigo de aplikaĵoj.
Op-amp konektita kiel ne-inversiga amplifilo
Desegno de op-amp kun siaj nutraj tensioj VS
Desegno laŭ eŭropa normo DIN 40900
Op-amp konektita kiel integratoro[2]
Operacia amplifilo en TO-5 metala pakaĵo
Referencoj
- ↑ De la fizika fundamento tra la konsisteroj ĝis la funkcikapablaj cirkvitoj kaj elektrofaka terminaro Arkivigite je 2016-12-12 per la retarkivo Wayback Machine ĉapitro ELEKTRO III, paĝo 100
- ↑ De la fizika fundamento tra la konsisteroj ĝis la funkcikapablaj cirkvitoj kaj elektrofaka terminaro Arkivigite je 2016-12-12 per la retarkivo Wayback Machine ĉapitro ELEKTRO III, paĝo 114
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.