| O Pioneers! | |
|---|---|
 | |
| literatura verko | |
| Aŭtoroj | |
| Aŭtoro | Willa Cather |
| Lingvoj | |
| Lingvo | angla lingvo |
| Eldonado | |
| Eldondato | 1913 |
| Ĝenro | historia romano |
| Loko de rakonto | Nebrasko |
Ho pioniroj! (angle O Pioneers!) estas romano de Willa Cather (1876–1947), publikigita en 1913 [1]. Tiu estas la unua romano de la tielnomita "Trilogio de la Grandaj Ebenaĵoj" (aŭ "Trilogio de Nebrasko"), kiu inkluzivas ankaŭ " La Kanto de Alaŭdo " (1915) kaj " Mia Antonia " (1918).
Intrigo
La romano priskribas la sorton de unuageneraciaj enmigrintfamilioj sur la amerikaj ebenaĵoj de Nebrasko ĉe la fino de la 19-a jarcento. La ĉeffiguro estas Alexandra Bergson, la parenco de svedaj enmigrintoj. Post la morto de ŝia patro kaj dum severa arido kiu trafas la Mezokcidenton, ŝi estas la nura el siaj gefratoj kiu ne venkiĝas al la tento prirezigni sian posedaĵon kaj translokiĝi al la urbo. Ŝi eĉ elprenas pruntojn kaj aĉetas teron, kies valoro pliiĝas post finiĝo de la sekeco. Post kelkaj malfacilaj jaroj, ŝi transformis la neregeblan prerion en floran landon. Tamen, ŝi unue devas oferi sian privatan amon por Carl Lindstrom por la amo por sia indiĝena tero. Ŝi iĝas pli kaj pli soleca kaj finfine havas nur ŝian ĉeĥan amikinon Marie Shabata kaj ŝian pli junan fraton Emil kun kiu ŝi sentas sin proksima. La edziĝinta Marie kaj Emil enamiĝas. Kiam la edzo de Marie mortpafas ilin ambaŭ, ŝi estas tute sola. Finfine, Alexandra kaj Carl trovas unu la alian en sia maljunaĝo kiam ilia deinfanaĝa amiko revenas kaj la du geedziĝas.
Akcepto
Ho pioniroj! estas la unua romano de Willa Cather por trakti la problemojn de setlantvivo en Ameriko. La titolo estis prenita el poemo de Walt Whitman ( Pioniroj! Ho pioniroj! ) de la famega Leaves of Grass (Folioj de Herbo) (1855) [2].
Cather rakontas pri la forto kaj eltenemo de tiuj unuaj setlantoj kiuj ebligis ekposedi la vastan teron. La figuro de Alexandra, kun ŝia amo por ĉi tiu tero, staras kontraste al Marie, kies pasiaj privataj sentoj plonĝas ŝin en malfeliĉon, dum la sindonema kaj rezignanta amo de Alexandra por ŝia lando donas fruktojn en la fino. La katolika kaj patriota opinio de la verkinto igis la libron klasikaĵo de loka literaturo en Usono [3][4][5].
La sento de venko elvenanta de tiu granda pacienco venas de knabino kiu amas la teron kaj Patrino Naturo kaj estas teksitaj kune kun muzikaj movoj kaj simplaj frazoj.
Cather, kiu pasigis siajn dekaĝulajn jarojn en Nebrasko en la 1880-aj jaroj, amis la vastajn ebenaĵojn. En intervjuo kun Bookman , (1921) Willa Cather deklaris, "mi havis neniun intencon verki ion ajn - mi simple permesis al mi la plezuron memori al mia memoro homojn kaj lokojn kiujn mi forgesis " [6].
La romano estis la unua laboro de Cather en kiu la ĉefrolo ricevis al virinfiguro. Kritikistoj konfirmis la trajton indikitan de la aŭtoro - la organika, natura, malĉasta naturo de la rakonto, kiu anstataŭigis bonevoluintan intrigon. La liriko de la rakonto kaj simboleco propraj al la prozo de Cather aperis ankaŭ unuafoje en ĉi tiu verko.
Adaptaĵoj
En 1992, CBS publikigis televidan filmon bazitan sur la romano, ĉefroligante Jessica Lange kiel Alexandra.
Referencoj
- ↑ O Pioneers!: The Willa Cather Scholarly Edition. Explanatory notes by David Stouck; end-note number 1. Retrieved March 28, 2017.
- ↑ Bernice Slote, "Willa Cather and Her First Book", Willa Cather, April Twilights, University of Nebraska Press, 1968, page xiv
- ↑ (2018) “Damming the Stream: Willa Cather”, Twentieth-Century Literary Criticism 362, p. 138–154.
- ↑ (2021) “Nebraska Regionalism in Selected Works of Willa Cather”, Short Story Criticism 296, p. 25–32.
- ↑ Woodress, J. (1987). Willa Cather: A Literary Life. Lincoln and London: University of Nebraska Press. (ISBN 0-8032-4734-6)
- ↑ Bernice Slote, 'Willa Cather and Her First Book', Willa Cather, April Twilights, University of Nebraska Press, 1968, page xliv