Nihonga (japane: 日本画, japana pentrado) estis enkondukita en 1890 de la usona orientisto Ernest Francesco Fenollosa kaj de la japana arthistoriisto Tenŝin Okakura. Ili celis revivigi la preskaŭ perditajn teknikojn de la malnova japana pentrarto kaj unuigi ilin samtempe kun la lastaj sciaĵoj de la okcidenta arto.
Bildgalerio
Rakuyō (落葉, falintaj folioj) de Hishida Shunsō (1909)
Fruktoj de Kokei Kobayashi (1910)
Enbu (炎舞, flamdanco) de Gyoshū Hayami (1925)
Madaraneko (斑猫, striita kato) de Takeuchi Seihō (1924)
Jo no Mai (序の舞, dancado) de Uemura Shōen (1936)
Bibliografio
- Margit Brehm: The Japanese Experience - Inevitable. Hatje Cantz Verlag 2002, ISBN 3-7757-1254-2
- Emi Akamatsu: Japanische Blumenmalerei, München: Knaur 2005, ISBN 978-3-426-64191-0
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.