Nigra ruĝvostulo, Phoenicurus ochruros | ||||||||||
Biologia klasado | ||||||||||
| ||||||||||
Genroj | ||||||||||
Vidu tekston. | ||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj | ||||||||||
Muŝkaptuledoj (Muscicapidae) aŭ Muscikapedoj laŭ la neologisma adapto de la latina scienca nomo, estas la plej multnombra el la birdaj familioj el la ordo de paseroformaj birdoj (Passeriformes), el subordo de kantbirdoj, enhavanta 1423 speciojn dispartigitajn en sep subfamilioj.
La klasifiko de tiu ĉi birdogrupo estas pridubata. Ili estas proksime parencaj al turdedoj, kien oni enmetis iam multajn el la genroj de la Muŝkaptuledoj. Multaj genroj de la familio estas aldonataj al aliaj familioj laŭ diversaj aŭtoroj.
Aspekto
La muŝkaptuledoj estas malgrandaj birdoj kun grandaj kapo kaj okuloj. La kruroj estas kurtaj, la piedoj etaj, kaj la flugiloj estas relative longaj kaj pintaj.
Ili estas malgrandaj al mezgrandaj birdoj, el 10 al 21 cm longaj. Multaj specioj estas brunaj, sed la plumaro de kelkaj povas esti multe pli brila, ĉefe ĉe maskloj. Plej parto havas larĝajn, ebenajn bekojn, taŭgajn por kapti insektojn dumfluge, kvankam la malmultaj grundomanĝantaj specioj tipe havas pli fajnajn bekojn.[1]
Kutimaro
La birdoj estas insektomanĝantoj, kiuj vivas sur la arboj. Ili kaŝobservas la preterflugantajn insektojn ĉe la kantejo, por kapti ilin per mallonga flugeto. La nesto estas konstruata ĉe disbranĉiĝo, niĉo, kavo.
Ties kantoj estas malfortaj kaj la alvokoj akraj plejparte.
Ili loĝas en preskaŭ ĉiu ajn medio kun taŭga kvanto de arboj, el densaj arbaroj al malferma arbustaro, kaj eĉ ĉe la montararbaroj de Himalajo. La pli nordaj specioj migras suden vintre, por certigi siajn konstantan dieton de insektoj.[1]
Depende de la specio, ties nestoj estas ĉu bone konstruitaj tasformaj nestoj lokitaj en arbo aŭ klifokornico, aŭ simple kovrita en ekzistinta arbotruo. La trunestumantaj specioj tendencas ovodemeti pli grandajn ovodemetadojn, kun averaĝo de ok ovoj, pli ol nur du al kvin.[1]
Sistematiko
Tiu artikolo sekvas la libron Handbook of the Birds of the World kaj inkludas la malgrandajn Saksikolenojn grundomanĝantajn ian klasitajn en la Turdedoj. Juŝaj biokemiaj studoj lokigas lastatempe kelkajn iamajn turdogenrojn (Monticola, Myiophonus, Brachypteryx, kaj Alethe) tie ĉi en la Muŝkaptuledoj. Inverse la aziaj genroj de la saksikolenoj nome Grandala kaj Cochoa apartenas al la turdedoj laŭ multaj fakuloj.
La divido de Muscicapidae en du subfamilioj povas esti tre artefarita. Kelkaj genroj de unu subfamilio estas pli proksimaj al membroj de la alia kaj inverse. Ĉar la preciza rilataro de la membroj de tiu familio ankoraŭ estas pristudata, la interna taksonomia strukturo de la familio devas esti surbaze reviziita.
Specioj en taksonomia ordo
- Subfamilio Muscikapenoj - tipaj muŝkaptuloj
- Genro Empidornis
- Empidorno, Empidornis semipartitus
- Genro Bradornis aŭ Bradornoj - 4 specioj.
- Genro Melaenornis aŭ Nigraj muŝkaptuloj - 7 specioj.
- Genro Fraseria aŭ Fraserioj - 2 specioj.
- Genro Sigelus
- Akuzista muŝkaptulo, Sigelus silens
- Genro Rhinomyias aŭ Ĝangalaj muŝkaptuloj - 11 specioj.
- Genro Muscicapa - 24 specioj. Plej tipaj muŝkaptuloj.
- Genro Myioparus - 2 specioj.
- Genro Humblotia
- Komora muŝkaptulo, Humblotia flavirostris
- Genro Ficedula aŭ Ficeduloj - ĉirkaŭ 30 specioj (laŭaspektaj saksikolenoj, rilataj al Tarsiger).
- Genro Cyanoptila -
- Blublanka muŝkaptulo, Cyanoptila cyanomelana
- Genro Eumyias - 5 specioj.
- Genro Niltava aŭ Niltavoj - 6 specioj.
- Genro Anthipes - 2 specioj (konsiderataj parto de Ficedula sed pli proksimaj al Niltava).
- Genro Empidornis
- Genro Cyornis aŭ Bluaj muŝkaptuloj - 19 specioj.
- Genro Muscicapella - ege rilata al 2 specioj de Ficedula kaj eble estu lokita en tiu genro
- Pigmea blua muŝkaptulo, Muscicapella hodgsoni
- Genro Culicicapa aŭ Kulicikapoj - 2 specioj.
- Genro Horizorhinus
- Horizorhino, Horizorhinus dohrni
- Subfamilio Saksikolenoj
- Genro Tarsiger - tarsigeroj
- Bluvostulo aŭ Ruĝflanka bluvostulo, Tarsiger cyanurus
- Ortarsigero, Tarsiger chrysaeus
- Blankabrova tarsigero, Tarsiger indicus
- Ruĝecbrusta tarsigero, Tarsiger hyperythrus
- Kolumtarsigero, Tarsiger johnstoniae
- Genroj Luscinia, Larvivora kaj Calliope, antaŭe kune Luscinia, aŭ Najtingaloj (16 specioj) - parafiletikaj
- Genro Larvivora, antaŭe Luscinia, (7 specioj)
- Genro Tarsiger - tarsigeroj
- Japana ruĝgorĝulo Larvivora akahige aŭ Erithacus akahige
- Siberia blua najtingalo Larvivora cyane aŭ Luscinia cyane
- Genro Luscinia (strikta senco) (4 specioj) - parafiletika
- Blugorĝulo Luscinia (Cyanosylvia) svecica
- Ruĝmakula blugorĝulo Luscinia (Cyanosylvia) svecica svecica
- Blankmakula blugorĝulo Luscinia (Cyanosylvia) svecica cyanecula
- Blankventra ruĝvostulo Luscinia phaenicuroides
- Norda najtingalo Luscinia luscinia
- Suda najtingalo Luscinia megarhynchos
- Genro Calliope, antaŭe Luscinia (5 specioj)
- Rubenonajtingalo Luscinia calliope
- Genro Erithacus aŭ Eritakoj (3 specioj) - parafiletika
- Ruĝgorĝulo Erithacus rubecula
- Genro Irania - Blankagorĝulo
- Genro Saxicola - Saksikoloj (ĉ. 15 specioj)
- Brungorĝulo Saxicola rubetra
- Nigragorĝulo Saxicola torquata
- Genro Pogonocichla
- Blankastelulo, Pogonocichla stellata
- Genro Swynnertonia
- Svinertona ruĝgorĝulo, Swynnertonia swynnertoni
- Genro Stiphrornis - arbarnajtingaloj (1-5 specioj, depende de taksonomio)
- Genro Xenocopsychus
- Angola kavenanto, Xenocopsychus ansorgei
- Genro Saxicoloides - Blankaŝultra saksikolo
- Genro Cinclidium
- Blankavosta najtingalo, Cinclidium leucurum
- Sunda najtingalo, Cinclidium diana
- Blufrunta najtingalo, Cinclidium frontale
- Genro Grandala
- Blua grandalo, Grandala coelicolor
- Genro Namibornis
- Herera saksikolo, Namibornis herero
- Genro Cercomela aŭ cerkomeloj
- Kurbaflugila cerkomelo, Cercomela sinuata
- Karua cerkomelo, Cercomela schlegelii
- Traktrakulo, Cercomela tractrac
- Familia cerkomelo, Cercomela familiaris
- Brunvosta cerkomelo, Cercomela scotocerca
- Rokoloĝanta cerkomelo, Cercomela fusca
- Malhela cerkomelo, Cercomela dubia
- Nigravosta cerkomelo, Cercomela melanura
- Kenja cerkomelo, Cercomela sordida
- Genro Myrmecocichla, Mirmekocikloj aŭ Formikuloj
- Konga formikulo, Myrmecocichla tholloni
- Norda formikulo, Myrmecocichla aethiops
- Suda formikulo, Myrmecocichla formicivora
- Nigra formikulo, Myrmecocichla nigra
- Rupela formikulo, Myrmecocichla melaena
- Blankafrunta formikulo, Myrmecocichla albifrons
- Arnota formikulo, Myrmecocichla arnotti
- Genro Thamnolaea - klifaj saksikoloj
- Cinamoventra formikulo, Thamnolaea cinnamomeiventris
- Makulflugila formikulo, Thamnolaea semirufa
- Genro Pinarornis
- Pinarorno Pinarornis plumosus
- Genro Pogonocichla
La genroj de la Saksikolenoj kiuj ne estas kutime nomataj "saksikoloj" estas:
- Genro Sheppardia - akalatoj (9 specioj)
- Genro Cossyphicula - Kosifikulo - povas aparteni al Cossypha
- Genro Cossypha - Kosifuloj (14 specioj)
- Genro Cichladusa - palmoturdoj (3 specioj)
- Genro Cercotrichas - makisnajtingaloj aŭ cerkotriĥoj (11 specioj)
- Genro Copsychus - pigonajtingaloj, de la grupo de Ŝamaoj (7 specioj)
- Genro Phoenicurus - veraj ruĝvostuloj aŭ fenikuroj (11 specioj)
- Ĝardenruĝvostulo Phoenicurus phoenicurus
- Nigra ruĝvostulo Phoenicurus ochruros
- Genro Enicurus - forkovostuloj (7 specioj)
- Genro Cochoa - Koĥoaoj (4 specioj)
- Genro Oenanthe - enantoj (ĉirkaŭ 20 specioj)
- Roksaksikolo Oenanthe oenanthe
- Izabelsaksikolo Oenanthe isabellina
- Bunta saksikolo Oenanthe pleschanka
- Mediteranea saksikolo Oenanthe hispanica
- Dezertsaksikolo Oenanthe deserti
- Monaĥsaksikolo Oenanthe leucomela
- Blankpuga saksikolo Oenanthe leucopyga
- Nigra enanto Oenanthe leucura
- Genro Trichixos - Ruĝventra najtingalo
- Bruna muŝkaptulo Muscicapa latirostris