Miskolc | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
urbo • Hungaria urbo • urbo kun departementaj rajtoj • urbo kun departementaj rajtoj (ĝis 1971) • urbo kun departementaj rajtoj (ĝis 1990) • urbo kun komunumaj rajtoj • urbego | |||||
|
| ||||
Flago | Blazono | ||||
Administrado | |||||
| |||||
Poŝtkodo | 3500–3549 | ||||
En TTT | Oficiala retejo [+] | ||||
Demografio | |||||
Loĝantaro | 145 248 (2023) [+] | ||||
Loĝdenso | 614 loĝ./km² | ||||
Geografio | |||||
Geografia situo | 48° 6′ N, 20° 47′ O (mapo)48.120.783333333333Koordinatoj: 48° 6′ N, 20° 47′ O (mapo) [+] | ||||
Alto | 131 m [+] | ||||
Areo | 236,67 km² (23 667 ha) [+] | ||||
Horzono | Mezeŭropa tempo [+] | ||||
| |||||
Alia projekto | |||||
Vikimedia Komunejo Miskolc [+] | |||||
Miskolc [miŝkolc] (slovake kaj ĉeĥe Miškovec, pole Miszkolc, rumane Mişcolţ) estas urbego kaj kuracbanloko en Hungario, en regiono Norda Hungario, en departemento Borsod-Abaúj-Zemplén, kies departementejo estas kun departementrajto, en Distrikto Miskolc, kies centro estas. Miskolc estas ankaŭ sidloko de grekokatolika ekzarkato. La urbego estis unuigita kun Diósgyőr kaj kun kelkaj proksimaj vilaĝoj.
Bazaj informoj
- Areo: 236,66 km²
- Loĝantaro: 159554
- Poŝtkodo: 3500-3549
- Telefonprefikso: 46
- Situo: 48°06´ norde, 20°47´ oriente
- Supermara alteco: 233 m
- Horzono: GMT+1h (+2h de aprilo ĝis oktobro)
Geografio
Miskolc situas sur ebenaĵo kaj sur montoj (la plej konata estas "Avas"), rivero Sajó preterfluas, rojo Színva trafluas. Ĝi situas 180 km-ojn de Budapeŝto kaj estas atingebla aŭtoŝosee M3 el Budapeŝto, ĉefvoje kaj vagonare el Budapeŝto, Kazincbarcika, Kassa, kaj Sátoraljaújhely.
Miskolc estas praa setlejo. La urbo forte evoluis post la Dua Mondmilito, kiam la pezindustrio havis gravan rolon en la hungaria industriiĝo. Sed la regiono, urbo malriĉiĝis post la ekapero de la moderna industrio (post la falo de la stalinismo), kiam la pezindustrio ne plu gravis, sed bankrotis kelkfoje.
Miskolc havas la Universitaton de Miskolc, kiu estis fondita post la dua mondmilito en 1949 kiel Pezindustria Teĥnika Universitato. Nuntempe oni instruas ankaŭ homsciencojn en la Universitato de Miskolc.
Ĉirkaŭ Miskolc situas Miskolctapolca kaj Lillafüred kun lagoj kaj grotoj; la fortikaĵo de Diósgyőr. Aparte menciindas monto kaj loĝkvartalo Avas, kiu estas simbolo de Miskolc.
Geografiaj elementoj
Historio
Ĝian historion oni povas redatigi ĝis la glaciepokaj prahomaj kulturoj farintaj ŝtonajn ilojn bele prilaboritajn. La groto Szeleta apud Lillafüred kaj aliaj grotoj de la montaro Bükk konservis memoraĵojn de la luktoplena homa vivo, krome ankaŭ konfekciajn ilojn, ankaŭ bele prilaboritajn bukojn. Sur la pinto de monto Avas oni trovis ilojn el la ŝtonepoko (dum tiu epoko oni facetis la ŝtonojn.). Tiatempe, antaŭ dekmil jaroj, la ĉirkaŭaĵo pleniĝis je homoj. La trovaĵoj keramikaĵoj linio-ornamaj, de la t.-n. Bükk-montara kulturo, la grenejmuelantaj iloj ornamitaj per belaj motivoj jam estas memoraĵoj de la antaŭ kvinmil jara kulturo. Surbaze de la trovaĵoj malkovritaj sub la teritorio de la nuntempa ferfabriko oni povas konkludi je pli evoluinta vivmaniero de la bronzepoko.
La unuaj konataj loĝantoj de la teritorio de Miskolc estis la t.n. „kotinus”-oj, tribo de la keltoj, fine de la ferepoko. La epoko de la popolmigrado trovis ĉi tie germandevenajn Kvadojn, Sarmatojn, Hunojn kaj Avaŭrojn. La hungararo loksidiĝis sur ĉi tiu teritorio antaŭ pli ol unu jarmilo kaj iĝis centro de gento-Miskolc ekde la 11-a jarcento. Ĉi tiu gento donis la nomon al la setlejo. Anonimo rememoras en sia verko (ĉ. 1210) sub la nomo „Terra Miskoucy” pri la patrujkonker-epoka kvartirejo de la gento Bors-Miskóc. En Tapolca-valo la gento Miskóc fondis benediktanan abatejon, kiun la Tataroj forbruligis en 1241. (En 2006 – en teritorio de Miskolc-Tapolc,a en tuja proksimeco de la Grot-kaj Termalbanejo, la miskolcaj arkeologoj malkovris ties bazruinojn, sed post la priskribo ili denove subterigis ĝin) La gento Bors-Miskóc ribelis en 1312 kontraŭ reĝo Karlo Roberto, - kiu volis ĉesigi la feŭdan anarkion. Tiu kontraŭstaro signifis finon de ilia potenco. La genton de Miskóc sekvis la familio Széchy, kiu bazis fundamentojn de la urbeca evoluo. Ili akiris por Miskolc la rajtojn de landa foiro kaj malpli grada juĝado, pro tio la malnova vilaĝo iĝis kampourbo. Fine de la 1364-a jaro reĝo Ludoviko I-a la granda, aneksis la urbon al la Diosgyőr-a reĝa latifundio. La fortikaĵo de Diosgyőr fondita en la 13-a jarcento estis centro de la Paŭlanoj.
Fine de la 15.jarcento ŝanĝiĝis la bildo de la urbo, elformiĝis la historia centro de la nuntempa interna urbo en la suba parto de monto Avas. La turka atako atingis la urbon unue en 1544. Trupoj de la paŝao de Buda detruis la plej belajn konstraĵojn de la urbo, forportis multe el inter la riĉaj loĝantoj, forrabis iliajn bestojn en 1596, post falo de Eger ankaŭ Miskolc iĝis impostpaganto de la Turkoj, sed dank’ al la diplomacia lerteco de la urba konsilantaro simila atako ne okazis plu..
La kurucaj (liberecbatalantaj) trupoj en 1674, antaŭ forpelo de la Turkoj okupis la fortikaĵon de Diosgyőr, sed la impostigo de Miskolc fare de la Turkoj ĉesis nur en 1687. Dum la liberecbatalo de princo Ferenc II Rákóczi en Miskolc aranĝis sian militan ĉefkomandejon (de la 18a de januaro1704 – ĝis la 15-a de .marto 1704). La 25-an de septembro 1706 la imperiestraj armeoj prirabis kaj forbruligis la urbon. La 1-an de januaro 1707 fondiĝis konsilantaro de la urbo kaj dum du jaroj – pere de apogo de princo Rákóczi - ili rekonstruigis la urbon. La plej signifaj konstruaĵoj de la urbo konstruiĝis dum la 18. jarcento. Ĉiuj konfesioj konstruis preĝejon, lernejon; konstruiĝis. eĉ urbo-domo kaj departement-domo En 1750 pretiĝis la unua etaĝa gastejo.
La pli riĉaj bienuloj unu post alia konstruigis sian kurion: kurio de Dőry,-Almássy,-Szathmáry. La viglan, klerisme progreseman intelektan vivon de la urbo karakterizas, ke en 1780-aj jaroj en Miskolc funkciis framasona loĝio, kontakton tenante ankaŭ kun la hungaraj jakobenoj. Konstruiĝis, dank’al donacoj de la miskolcaj civitanoj, la unua hungara ŝtonteatro de la lando en 1823.
Széchenyi kaj Kossuth havis elstarajn fidelulojn kiel delegitojn de la urbo en la parlamento. Inter tiuj estis Bertalan Szemere, pli frue ministro de internaj aferoj, post la detronigo de la dinastio Habsburg, apud gubernatoro Kossuth -- ĉefministro kaj ministro de la internaj aferoj de la sendependa hungara registaro. László Palóczy estis prezidanto de la parlamento en 1848. Dum la revolucio kaj liberecbatalo la loĝantaro de Miskolc partoprenis aktive, ĉar al la tiam fondita nacigardistaro aliĝis pli ol 700 volontulaj nacigardistoj. Post estiĝo de la patrujdefenda armeo la miskolcaj nacigardistoj aliĝis al ĝi. Vintre de 1848 Bertalan Szemere organizis la Superan-Tisan armeon en urbo Miskolc.
Ekonomio
La ekonomia stato de la urbo ĉiam influis la vivon de la loĝantaro. En la 18-a jarcento la urbo havis jam jam 15 akvomuelilojn, vitrofandejon, seguzinojn, pulvofarantan-uzinon, paperfabrikon, bierfarejon. La praa fandoforno en Újmassa fondia en 1813. (nun muzeo) estas unu el gravaj niaj industrihistoriaj memoraĵoj En la 19-20-a jarcentoj. la disvolviĝon de Miskolc unuarange influis la konstruo kaj ekfunkciigo de la fervojo, krome la pliiĝo de la diversaj fabrikoj, ekz: gasfabriko, maŝinfabrik-kaj fandejo, ŝtaldrat-kaj dratŝnurfabriko, brikfabriko, silkoteksejo, kaj konservfabriko.
En 1945 venis la ideo de Grand-Miskolc, kio pariĝis per grandskala konstruado kaj urboaranĝado. Tielmaniere la teritorio de la urbo iĝis la kvarobla de la pli frua. Fine de la 1980-aj jaroj la ferfandejo havis jam 18 000 gelaborulojn, kaj Miskolc 184 000 loĝantojn el kiu la nombro de la aktivaj enspezgajnantoj estis 135 000. Post la politakaj ŝanĝiĝoj (ekde la 1990-aj jaroj) malpliiĝis la graveco de la ferfabriko, karbominejo, kaj tiu rezultis ankaŭ la malpliiĝon de la gelaboruloj. Pligrandiĝis la nombro de la etaj kaj mezgrandaj entreprenoj. Estiĝis posedantoŝanĝo venis (eksterlandaj posedantoj) ĉe kelkaj fabrikoj kaj uzinoj, ekz: la Diósgyőr-a ĉokoladofabriko iĝis Nestlé – dolĉaĵindustrio, Linde-gaso, Chinoin-medikamentindustrio kaj multaj aliaj. Estiĝis multe da bankoj, grandaj magazinoj de eksterlandaj firmaoj, ekz: TESCO, CORA, MISKOLC-PLAZA, SZINVAPARK, aŭtosalonoj ktp. Gravajn turismajn celojn servas la diversaj novkonstruitaj hoteloj, (dume la pli elegantaj malaperis), pensionoj ĉie en la urbo.
Turismaj vidindaĵoj
- Departementa domo (Miskolc)
- Urbodomo de Miskolc
- Nacia Teatro (Miskolc)
- televidtura-elvidejo sur la monto Avas
- bele situanta Fortikaĵo de Diósgyőr
- Financa Palaco (Miskolc)
- Palaco Weidlich
- Poŝta Palaco (Miskolc)
- Palaco de Muziko (Miskolc)
- Stacidomo Tiszai ankaŭ historia monumento
- la Galerioj kaj muzeo „Herman Ottó”
- sonorilturo kun muzikanta turhorloĝo
- belaj skulptaĵoj kaj la bele situantaj floraj placoj interurbe
- Grot- kaj Termalbanejo, strando
- bestoĝardeno en la Csanyik-völgy (Ĉanjik-valo)
- sport-kaj turistloko sur la montosupro „Királyasztala”
- en Alsóhámor la tn. Molnár ĉardo sub la roko „Molnár”
- belegaj ekskurslokoj de Lillafüred kune kun la Palaco de Lillafüred
- trutedukejo proksime al la lago Hámori
- praa fandforno
- akvofalo
- kalktofa groto
- stalagtito-groto „István”
Preĝejoj
- latinkatolikaj
- Preĝejo de Sanktaj Petro kaj Paŭlo (Miskolc) de 1748
- Preĝejo de Ĉieliro de Maria (Miskolc) (minoritana)
- Preĝejo de Nomo de Maria (Miskolc) (en Diósgyőr)
- Preĝejo de Dipatrino de 1992
- Preĝejo de Stefano la 1-a (Hungario) (Miskolc) de 1943
- Preĝejo de Stefano la 1-a (Hungario) (Diósgyőr)
- Preĝejo de Sankta Anna (Miskolc)
- Preĝejo de Tereza el Avilo (Miskolc) (karmelana)
- Templo de la Vorto, sur Avas (ankaŭ de grekkatolikoj)
- Kapelo de Koro de Jesuo (Miskolc) en kvartalo Tapolca
- Golgota kapelo (Miskolc)-Avas
- Kapelo de la Apoteozo de la Sankta Kruco
- grekkatolikaj
- Preĝejo de Sankta Triunuo (Miskolc) de 1806 (hungara)
- Katedralo de Ĉieliro de Maria (Miskolc) de 1912
- Preĝejo de Aŭspicio de Dipatrino (Miskolc) en Görömböly
- Kapelo omaĝe al Sankta Johano de 1992
- Kalvinanismaj
- Luteranismaj
- Luterana preĝejo (Diósgyőr) de 1902, la turo estas 41 m-ojn alta
- Luterana ĉefabrika preĝejo (Diósgyőr)
- Malnova Luterana preĝejo (Miskolc)
- Luterana preĝejo de 1938
- Judisma
Servoj
Iamaj vilaĝoj
En 1950 Görömböly [goromboj] aliĝis al Miskolc. En 1867 klasikisma preĝejo konstruiĝis, la turo estas 25 m-ojn alta.
La tre proksima vilaĝo Miskolctapolca estas parto de Miskolc. Ofte kune kun Görömböly oni mencias ilin Görömbölytapolca.
Ĝemelurboj
- Aschaffenburg, Germanio (1996)
- Burgas, Bulgario
- Cleveland, Usono
- Rijeka, Kroatio
- Kassa, Slovakio (1997)
- Katowice, Pollando
- Ostrava, Ĉeĥio
- Tampere, Finnlando
- Vologda, Rusio
- Selmecbánya, Slovakio (2008)
- Kievo, Ukrainio (2009)
- Valenciennes, Francio (2009)
- Asan, Sud-Koreio
Famuloj
En Miskolc naskiĝis kaj mortis:
- Imre Kulcsár, aktoro
- Sámuel Szűcs, juristo
- János Bársony (juristo)
- Richárd Richter, inĝeniero
- Zoltán Lenkey, grafikisto
- Zoltán Novotni, profesoro
- Gyula Csepregi, saksofonisto
- Béla Honti, urbestro
- Miklós Kun (urbestro)
En Miskolc naskiĝis:
- János Nagyváthy, agronomo
- Sándor Lukács (aktoro)
- Róza Laborfalvi, Ilona Kállay kaj Margit Makay, aktorinoj
- Ernő Marosi, arthistoriisto
- Gyula Lipót Klein, dramisto
- József Lonovics, episkopo
- Péter Lévai, Rudolf Ortvay, fizikistoj
- János Szendrei, historiisto
- Miklós Bánó, inĝeniero, esperantisto
- László Kozma kaj István Kruspér inĝenieroj
- Ágoston Bárány, Emil Schultheisz kaj János Suhayda juristoj
- Mór Korach, kemiisto, esperantisto
- Lajos Alföldi, Adolf Ónodi, kuracistoj
- László Gáldi, lingvisto
- Imre Csiszár, matematikisto
- Rudolf Czelnai, meteologiisto
- Béla Tárkányi, pastro, poeto
- Lőrinc Szabó, Lajos Dálnoki Nagy kaj Gábor Dayka poetoj
- János Kmetty, pentristo
- Gyula Rézler, sociologo
- András Vályi, statistikisto
- Ferenc Demjén, ŝlagrokantisto
- Károly Vadnai kaj János Pompéry verkistoj
- Ede Reményi, violonisto
En Hejőcsaba naskiĝis:
Mortintoj de Miskolc:
- Róza Déryné Széppataki, aktorino
- Endre Latabár (pli aĝa), aktoro
- Gyula Feledy kaj Lajos Szalay grafikistoj
- Sándor Simon, Zénó Terplán, János Zambó kaj Gusztáv Tarján inĝenieroj
- István Mészáros (episkopo)
- kalvinana episkopo József Szathmári Paksi
- Pál Apostol, luterana episkopo
- Gusztáv Csengey, poeto kaj teologo
- József Lévay, poeto
Famaj nomportantoj
Vidu ankaŭ
Referenco
Esperanto
Estas delegito de UEA kaj gastiganto de Pasporta Servo tie.
Eksteraj ligiloj
- http://kiralylajos.uw.hu/
- http://radiocool.tisser.hu Arkivigite je 2008-05-02 per la retarkivo Wayback Machine
|