Mikroondilo (mikroonda forno[1], mikroonda kuirilo[2]) estas ilo por la rapida varmigo de nutraĵoj, likvaĵoj aŭ aliaj taŭgaj materioj - per sorbo de altfrekvencaj elektromagnetaj mikroondoj (ĉ. 2450 megahercoj). La akvo, graso, sukeroj kaj aliaj molekuloj sorbas la ondojn kaj ekvibras, tiel estiĝas varmo. La aero ne varmiĝas nur la nutraĵoj.
La akvoentenaj materialoj pli rapide varmiĝas ol la sekaj, ekstere pli forte ol interne. Vitro, porcelano, kelkaj plastoj apenaŭ sorbas mikroondojn, tiel oni povas uzi ilin en la mikroondilo.
Oni ne povas, nek devas, uzi metalojn, ĉar la metalo ombras kaj kurtcikvitas la ondojn.
La tekniko inventiĝis kaj patentiĝis dum la jaro 1946 fare de Percy Spencer de la entrepreno Raytheon en Usono.
Referencoj
- ↑ mikroonda forno en PIV
- ↑ mikroonda kuirilo en PIV
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.