Michel Chasles | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
Persona informo | |||||
Michel Chasles | |||||
Naskonomo | Floréal Chasles | ||||
Naskiĝo | 15-an de novembro 1793 en Épernon | ||||
Morto | 18-an de decembro 1880 (87-jaraĝa) en Parizo | ||||
Tombo | Saint Chéron Cemetery vd | ||||
Lingvoj | franca vd | ||||
Ŝtataneco | Francio vd | ||||
Alma mater | Franca Politeknika Lernejo • Gimnazio Louis-le-Grand vd | ||||
Subskribo ![]() | |||||
Familio | |||||
Patro | Charles-Henri Chasles vd | ||||
Gefratoj | Adelphe Chasles vd | ||||
Parencoj | Philarète Chasles • Pierre-Jacques-Michel Chasles • Émile Chasles vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | matematikisto • historiisto pri matematiko • fizikisto • universitata instruisto • geometro vd | ||||
Laborkampo | geometrio • projekcia geometrio • harmona analitiko vd | ||||
Aktiva en | Chartres • Parizo vd | ||||
Doktoreca konsilisto | Siméon-Denis Poisson vd | ||||
Verkado | |||||
Verkoj | Chasles' theorem vd | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Michel CHASLES (naskiĝinta la 15-an de novembro 1793 en Épernon/Eure-et-Loir, mortinta la 12-an de decembro 1880 en Parizo) estis franca matematikisto kaj fizikisto.
Vivo
Post frekvento de la Franca Politeknika Lernejo li virvis en Chartres kiel kambio-agento. Samloke li ricevis postenon en 1825 profesorece ironte en 1841 kiel profesoro pri geodezio kaj maŝinkonstruado al la Franca Politeknika Lernejo; en 1864 li iĝis profesoro pri supera geometrio ĉe la Akademio de Sciencoj.
Graveco
Chasles faris sur la kampo de sintetika geometrio multon gravan solvante multajn malfacilajn analitikajn problemojn. En 1867 li furoris ege per la publikigo de onidiraj manuskriptoj de Blaise Pascal el kiuj klaru ke li kaj ne Isaac Newton malkovris la leĝon de universala gravito. Tio tuj pridubitis fare de la literaturhistoriisto Armand Prosper Faugère. En 1869 Michel devis agnoski la trompiĝon fare de falsisto.
Li verkis: »Aperçu historique sur l'origine et le développement des méthodes en géometrie« (Bruselo 1837); »Traité de géometrie supérieure« (Parizo 1852); »Traité des sections coniques« (Par. 1865, Bd. 1); »Rapport sur les progrès de la géometrie« (Parizo 1871).
Fonto
Meyers Großes Konversations-Lexikon, volumo 3. Leipzig 1905, p. 895-896 (tie ĉi interrete)