Metiarta butiko, en Porto, Portugalio. Tiuj butikoj estas foje nomataj "Retro" signifante ke ili uzaj malnovmodaj (de antaŭ la nuna epoko) vestaĵoj, do foje jam uzitaj, Tio estas bone al medikonservado per reciklado de personaj varoj

Metiartoj estas kapabloj kaj teknikoj uzataj de metiistoj, kiuj produktas artaĵojn aŭ artajn fabrikaĵojn. Historitradicie metiartistoj estis organizitaj en gildoj. La normala kariero de metiisto estis: lernoservanto, kolego aŭ submajstro, perfektigota migranto, kaj post elfaro de "majstroverko",majstro kaj eble mastro.

Laŭ Francisko Azorín metio estas simple Manlabora profesio.[1] Li indikas etimologion el la latina ministerium (metio, profesio, verko). Kaj li aldonas la terminojn metiisto, metiejo.[2]

Metiartoj

Jen kelkaj tradiciaj metiartoj:

Aliaj

Profesia edukado

Antaŭ la industria revolucio adoleskantoj laboris kiel metilernanto ĉe majstra metiisto por rafini siajn kapablojn dum periodo de jaroj por malaltaj salajroj. Post trejnado ili estis bone ekipitaj por starigi en komerco ili mem, gajnante sian porvivaĵon kun kapablo kiu povus esti interŝanĝita rekte ene de la komunumo, ofte por varoj kaj servoj. La industria revolucio kaj la kreskanta mekanizado de produktadprocezoj iom post iom reduktis aŭ forigis multajn el la profesiaj metiistoj.

Bildaro

Produktoj

Nuntempaj metiartistoj

Mezepokaj metiartistoj

Vidu ankaŭ

Notoj

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 138.
  2. Azorín, samloke.

Eksteraj ligiloj

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.