Maria Vladimirovna Romanova | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Naskiĝo | 23-an de decembro 1953 (70-jaraĝa) en Madrido | ||||
Religio | Rusa Ortodoksa Eklezio • ortodoksismo vd | ||||
Lingvoj | rusa • kartvela • hispana • angla • franca • itala • araba vd | ||||
Ŝtataneco | Hispanio • Rusio vd | ||||
Alma mater | Universitato de Oksfordo vd | ||||
Familio | |||||
Dinastio | Romanov-Holstein-Gottorp vd | ||||
Patro | Vladimir Kirilloviĉ, grandprinco de Rusio vd | ||||
Patrino | Leonida Georgijevna Bagration-Muĥranskaja vd | ||||
Gefratoj | grafino Hélène Kirby, grafino Dvinskaja vd | ||||
Edz(in)o | Franz Wilhelm Prinz von Preußen vd | ||||
Infanoj | Georgo Miĥajloviĉ, grandprinco de Rusio vd | ||||
| |||||
| |||||
En TTT | Oficiala retejo vd | ||||
Carino-pretendanto de la tuta Rusio | |||||
Dum | 1992-nun | ||||
Antaŭulo | Vladimir Kirilloviĉ, grandprinco de Rusio | ||||
Sekvanto | Georgij Miĥajloviĉ, grandprinco de Rusio, princo de Prusio | ||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Maria Vladimirovna, Grandprincino de Rusio (Marija Vladimirovna Romanova, en cirila alfabeto: Мари́я Влади́мировна Рома́нова; n. 23-an de decembro 1953 en Madrido), reklamis dumlonge estis la heredonto kaj natura Estro de la Imperia Familio de Rusio kaj sekve Imperiestrino de la Granda Rusio (historie enhavanta la modernajn ŝtatojn de Rusio, Belorusio, Ukrainio, Kazaĥio, Finnlando, Estonio, Latvio, Litovio kaj Pollando) ekde 1992. Ŝi uzis la titolon de Grandprincino de Rusio, kun la aldono de Imperia Moŝto dum sia vivo, kvanam ŝia rajto je ĝi estis dume disputata.[1][2]
Laŭ siaj pretendoj ŝi estas pranepino de Vladimiro Aleksandroviĉ, malpliaĝa frato de Nikolao la 2-a kaj sekve filino de Leonida Georgijevna Bagration-Muĥranskaja. Laŭ la geedziĝa kontrakto kun Franz Wilhelm von Prusio ŝi mem kaj ties filo Georgo (naskiĝis en 1981) apartenas al Rusa Ortodoksa Eklezio kaj rajtus surtroniĝi en Rusio. Kiel ŝi, ankaŭ multaj aliaj pretendantoj klopodas esti agnoskataj kiel rekta heredanto de la Romanovoj, ĉar krom politikaj rajtoj, ankoraŭ restas grandaj monkvantoj en eksterlandaj bankoj kiuj oficiale apartenas al neniu dum ne aperas historie agnoskataj heredantoj.
Notoj
- ↑ Massie, p 269
- ↑ Flintoff, John-Paul, "Lunch with the FT: Nicholas Romanov", Financial Times, 19a Septembro 2003. Kontrolita 11a Aŭgusto 2008. Arkivigite je 2008-09-28 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2008-09-28. Alirita 2010-05-25.