Luiz Bonfá
Bonfá (1962)
Persona informo
Naskonomo	Luiz Floriano Bonfá
Naskiĝo	17-an de oktobro 1922 (1922-10-17) en Rio-de-Ĵanejro
Morto	12-an de januaro 2001 (2001-01-12) (78-jaraĝa) en Rio-de-Ĵanejro
Mortokialo	prostata kancero
Lingvoj	portugala
Ŝtataneco	Brazilo
Okupo
Okupo	komponisto • kantisto • gitaristo • ĵazmuzikisto • ĵaz-gitaristo

Luiz Floriano Bonfá (* 17-an de oktobro 1922 en Rio-de-Ĵanejro; † 12-an de januaro 2001 samloke) estis brazila komponisto, kantisto kaj gitaristo kaj grava reprezentanto de bosanovo, populara brazila muziĝenro. Pro preseraro en Real Book, tre disvastiĝinta kolekto de ĵazaj normkantoj, la nomo ofte aperas laŭ la skribmaniero Luis Bonfi.

Vivo

Luiz Bonfá alkreskis en Rio-de-Ĵanejro kaj lernis komence meminstrue ludi gitaron. En la aĝo de dek du jaroj li ricevis de Isaías Sávio lecionojn pri klasika gitarludo. Ĉi tiuj ĉiusemajnaj lecionoj estis ligitaj kun longa kaj temporaba vojo tien kaj reen, ĉar la gepatra domo de Bonfá troviĝis ĉe la okcidenta urborando de Rio-de-Ĵanejro kaj Sávio loĝis en la montetoj de la urboparto Santa Teresa. Pro la grandaj penoj kaj la eksterordinara talento de sia lernanto Sávio ofte rezignis salajradon de siaj servoj.

Bonfá unuafoje famiĝis en Brazilo al vasta publigko, kiam oni prezentis lin en 1947 je Nacia Radio en elsendaĵo pri junaj talentuloj. En la malfruaj 1940-aj jaroj li ankaŭ estis membro de la kantensemblo Quitandinha Serenaders. Dum la 1950-aj jaroj la brazila kantisto Dick Farney interpretis kaj surdiskigis kelkajn el liaj komponaĵoj. Farney konatigis Bonfá-on ankaŭ kun Antônio Carlos Jobim kaj Vinícius de Moraes, la ĉefa kantverkisto-paro malantaŭ la tutmonda sukceso de brazila bosanovo en la malfruaj 1950-aj kaj 1960-aj jaroj.

Bonfá verkis en 1956 kun ĉi tiuj kaj kun aliaj elstaraj brazilaj muzikistoj kaj artistoj pri la produktaĵo Orfeu da Conceição de Vinícius de Moraes, kiu kelkajn jarojn poste servis al Marcel Camus kiel bazo de sia mita filmo Orfeu Negro (Black Orpheus). Por la filmo aperinta en 1959 Bonfá kaj Jobim liveris la muzikon. La en ĝi ententata Manhã de Carnaval, kiun Bonfá estis komponinta, evoluis al ĵaza normkanto. Plua fama peco el la filmmuziko estas Samba de Orfeu.

En la 1960-aj jaroj bosanovo famiĝis ankaŭ tutmonde. Al tio kontribuis ĉefe la bosanovo-festivalo de 1962 en la koncertejo Carnegie Hall je Novjorko, al kiu Bonfá estis invitita kune kun aro da pluaj brazilaj muzikistoj, inter ili João Gilberto, Oscar Castro-Neves kaj Sergio Mendes. Bonfá faris en 1963 kun Stan Getz la muzikalbumon Jazz Samba Encore, kiu apartenas al la kulminoj de bosanovo. Meze de la 1960-aj jaroj Bonfá forlasis same kiel multaj aliaj muzikistoj Brazilon kaj iris en Usonon, ĉar la milita puĉo de 1964 estis plene renversita la politikan-socian etoson en Brazilo.

Bonfá restis en Usono ĝisis 1975 kaj kunlaboris kun usonaj muzikistoj kiel Paul Winter, Quincy Jones, George Benson, Steve Lawrence kaj Frank Sinatra. Por Elvis Presley li komponis la pecon Almost In Love. Li ankaŭ faris multajn soloalbumojn, inter ili la fama The Brazilian Scene el 1966. Bonfá restis ligita al Usono ankaŭ post lia reveno al Brazilo, eniris tamen dum siaj lastaj jardekoj iomete en forgeson. Lia lasta albumo Almost in Love el 1996 estis kunlaboraĵo kun la brazila kantistino Ithamara Koorax. Bonfá mortis en 2001 je la aĝo de 78 jaroj pro prostata kancero.

Diskoj

Eksteraj ligiloj

• Luiz Bonfá ĉe allbrazilianmusic.com Arkivigite je 2011-08-17 per la retarkivo Wayback Machine
• Diskolisto de Bonfá
• Nekrologo en The Guardian