Louchébem aŭ loucherbem estas Pariza kaj Liona buĉista (france: boucher) slango, simila al Porka Latino kaj Verlan. Ĝi devenis de la meza 19-a jarcento kaj estis komune uzata ĝis la 1950-aj jaroj. Ĉiu vorto estas transformita movante la unuan konsonanton al la fino; kaj sufiksoj kiel -ème, -ji, -oc, -muche estas aldonitaj al la fino; la litero "L" estas metita al la komenco de la nova vorto. Notu ke la ortografio ofte fariĝas fonetika.
Louchébem hodiaŭ
Eĉ hodiaŭ, Louchébem estas ankoraŭ tre konata kaj uzata inter tiuj laborantaj en vendopunktoj en la vianda podetala komerco. Iuj vortoj eĉ trapasis en la komunan, ĉiutagan uzon fare de la popolamaso; ekzemplo de tio estas louf aŭ loufoque, signifanta frenezulo. Sube estas kelkaj ekzemploj de vortoj en Louchébem.
| Esperanto | Franca | Louchébem |
|---|---|---|
| slango | l'argot | largomuche |
| buĉisto | boucher | louchébem |
| kliento | client | lienclès |
| kafejo | café | lafécaisse |
| (ne) kompreni | comprendre (pas) | lomprenquès (dans le lap) |
| virino (damo) | femme (dame) | lemmefé (lamdé) |
| fuŝo | gaffe | lafgué |
| knabo/kelnero | garçon | larçonguesse |
| Romao (cigano) | gitan | litjoc |
| femuraĵo (de ŝafo, ktp.) | gigot | ligogem |
| frenezulo | fou | louf; loufoque |
| porko | porc | lorpic |
| prostituisto | maquereau | lacromuche |
| Sinjoro | monsieur | lesieurmique |
| peco | morceau | lorsomique |
| surtuto | pardessus | lardeuss (lardeussupem) |
| pardonon! | pardon | lardonpem |
| paroli | parler | larlépem |
| estro | patron | latronpuche |
| trinkmono | pourboire | lourboirpem |
| sako | sac | lacsé |
| multekosta | cher | lerche; lerchem (malmultekosta: pas lerchem) |
| ŝtelmove | en douce | en loucedé; en loucedoc |
| monbiletujo | portefeuille | larfeuille; lortefeuillepem |
| kanajlo, fripono | filou | loufiah |
Ekzistas alia franclingva slango nomita largonji, kiu malsamas de louchébem nur per la sufixo kiu estas aldonita (-i anstataŭ -em); la termino devenas de jargon (ĵargono).[1]
Bibliografio
- Marcel Schwob, Étude sur l’argot français. Parizo: Émile Bouillon, 1889.
Referencoj
- ↑ Valdman, Albert (2000-05). “La Langue des faubourgs et des banlieues: de l'argot au français populaire”, The French Review 73 (6), p. 1179–1192.
Eksteraj ligiloj
- Le loucherbem (france) (junio 1997). Arkivita el la originalo je 2000-06-10. Alirita 2012-11-09.
| ||||||||||||||||