Lizino
lizino
Plata kemia strukturo de la
Lizino
lizino
Tridimensia kemia strukturo de la Lizino
Alternativa(j) nomo(j)
  • Du-amino-kaproata acido
  • Du-amino-heksanoata acido
Kemia formulo
C6H14N2O2
CAS-numero-kodo70-54-2
ChemSpider kodo843
PubChem-kodo5962
Merck Index15,5697
Fizikaj proprecoj
Aspektoblanka solidaĵo
Molmaso146.19 g·mol−1
Denseco1.125g cm−3
Fandpunkto224.5 °C
Acideco (pKa)2.18
SolveblecoAkvo:1500 g/L
Mortiga dozo (LD50)10000 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
RiskojR34 R36/37/38
SekurecoS26 S36/37/39 S45 S24/25
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS SignalvortoAverto
GHS Deklaroj pri damaĝojH315, H319, H335[1]
GHS Deklaroj pri antaŭgardojP261, P264, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P312, P321, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Lizino (2,6-diaminoheksanacido) (simbolo Lys aŭ K) apartenas al la 20 proteinogenaj (proteinformantaj) aminoacidoj, kiuj estas koditaj tra bazotriopo de RNA, por la uzo ĉe la proteina biosintezo en bazmateriala ŝanĝo de la organismoj.

Proprecoj

Ĝi apartenas kun arginino kaj histidino al la grupo de bazaj aminoacidoj aŭ heksonbazoj. Tiuj entenas bazan kemian grupon- ĉe lizino unu liberan aminogrupon en la flanka ĉeno-, pro kio ili regas kiel lesivoj. La ŝargo de lizino estas pH-dependa (pK-valoro: ~ 10).

Apero

Lizino apartenas al esencaj aminoacidoj por la homo, ĝin povas la homa organismo mem ne produkti kaj tiel ĝin devas akcepti kun nutrado. La plenkreska homo bezonas tage ĉirkaŭ 1–1,5 g da lizino. Tre multan lizinon entenas la fiŝo sed ankaŭ mungfaboj.

Referencoj

  1. ↑ Pubchem

Eksteraj ligiloj

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.