.svg.png.webp)
Titolo estis Romia Imperiestro aŭ pli malfrue Imperiestro de la Sankta Romia Imperio aŭ Sankta Romia Imperiestro. Originale ekde la kronado de Karolo la Granda por esti imperiestro, kronado de la papo en Romo estis antaŭkondiĉo. Pro tio multaj fruaj regantoj neniam iĝis "Imperiestro", ĉar por la kronado reganto devis iri al Romo, kio povis esti longa kaj malfacila vojaĝo. Ĝenerale oni rigardas la regadon de Oto la 1-a kiel propran komencon de la Sankta Romia imperio, sed tiu nur estis klasifikado de historiistoj, ĉar ne estis klara entranĉo. Ekde la 12-a jarcento kronado de la papo ne estis kondiĉo por esti "Imperiestro".
Listo de imperiestroj de la Sankta Romia Imperio
- Karolo la Granda: 800 - 814
- Ludoviko la 1-a: 813/816 - 840
- Lotaro la 1-a: 843 - 855
- Karolo la 2-a, "la Kalva", "la Senhara": 875 - 877
- Karolo la 3-a, nomita "Karlo la Dika": 881 - 888
- Guido el Spoleto, 891 - 894
- Lamberto el Spoleto, 894 - 896
- Arnulfo: 896 - 899
- Ludoviko la Infano: 900 - 911
- Konrado la 1-a: 911 - 918
- (Berengaro la 1-a, kontraŭimperiestro: 915 - 924)
- Henriko la 1-a "la Birdisto: 919 - 936
- Oto la 1-a "la Granda": 962 - 973
- Oto la 2-a: 973 - 983
- Teofanuo, regentino: 983 - 991
- Adelhejdo el Burgundo, regentino: 991 - 995
- Oto la 3-a: formale de 983, sed efektive de 999 - 1002
- (Viligiso el Majenco, regento: 991 - 994)
- (Henriko la 2-a "la Kverelanto", kontraŭimperiestro: 984 - 985)
- Henriko la 2-a "la Sankta": 1002 - 1024
- Konrado la 2-a: reĝo ekde 1024, imperiestro 1027 - 1039
- Henriko la 3-a: 1039 - 1056
- Henriko la 4-a: 1056 - 1106
- Henriko la 5-a: 1106 - 1125
- Lotaro la 3-a 1125-1137
- Konrado la 3-a 1138-1152
- Frederiko la 1-a "Barbarossa" 1152-1190
- Henriko la 6-a 1190-1197
- Oto la 4-a 1198-1218
- Frederiko la 2-a, reĝo 1212, imperiestro 1220-1250
- Interregno (latine "Interregnum") 1250-1273 pluraj reĝoj proklamitaj (foje du samtempe), sed neniu imperiestro kronita ĝis 1273, kiam la interregno finiĝis per la kronigo de Rudolfo la 1-a; inter la interregnaj reĝoj estis:
- grafo Vilhelmo la 2-a de Holando kaj Zelando, elektita kiel Romia reĝo en 1247 kaj, ankoraŭ ne kronita kiel imperiestro, en 1256 mortigita de okcident-Frisoj
- grafo Rikardo de Kornvalo
- Rudolfo la 1-a, Habsburgo, 1273-1291
- Adolfo de Nassau-Weilburg 1292-1298
- Alberto la 1-a, Habsburgo, 1298-1308
- Henriko la 7-a, Luksemburga dinastio, imperiestro 1312-1313
- Ludoviko la 4-a, Vitelsbaĥoj, reĝo 1314, imperiestro 1328-1347
Luksemburga dinastio
Dinastio Vitelsbaĥoj
Luksemburga dinastio
- 1433–1437 Sigismondo, reĝo de 1410
Dinastio Habsburgoj
- 1438–1439 Albreĥto la 2-a
- 1452–1493 Frederiko la 3-a, reĝo ekde 1440
- 1508–1519 Maksimiliano la 1-a, reĝo ekde 1486
- 1530–1556 Karolo la 5-a
- 1556–1564 Ferdinando la 1-a
- 1564–1576 Maksimiliano la 2-a
- 1576–1612 Rudolfo la 2-a
- 1612–1619 Matiaso
- 1619–1637 Ferdinando la 2-a
- 1637–1657 Ferdinando la 3-a
- 1653–1654 Ferdinando la 4-a
- 1658–1705 Leopoldo la 1-a
- 1705–1711 Jozefo la 1-a
- 1711–1740 Karolo la 6-a
Interregno (1740-1742)
Noto: La filino de Karolo la 6-a, Maria Terezia, estis "imperiestrino" de la Sankta Romia Imperio, sed nur en la signifo "imperiestra edzino", ne en la signifo "ina imperiestro".
Dinastio Vitelsbaĥoj
- 1742–1745 Karolo la 7-a, Karolo Albreĥto
Dinastio Habsburgo-Loreno
- 1745–1765 Francisko la 1-a Stefano de Loreno, edzo de Maria Teresia
- 1765–1790 Jozefo la 2-a, filo de Maria Teresia
- 1790–1792 Leopoldo la 2-a
- 1792–1806 Francisko la 2-a Jozefo Karlo