| Leopold Karl von Kollonitsch | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 kardinalo Leopoldo de Kollonitsch | |||||
 Blazono de kardinalo Leopoldo de Kollonitsch | |||||
| Persona informo | |||||
| Naskonomo | hungare Lipót Kollonich | ||||
| Naskiĝo | 26-an de oktobro 1631 en Komárno | ||||
| Morto | 20-an de januaro 1707 (75-jaraĝa) en Vieno | ||||
| Tombo | Bratislavo vd | ||||
| Religio | katolika eklezio vd | ||||
| Lingvoj | germana vd | ||||
| Ŝtataneco | Germanio vd | ||||
Subskribo  | |||||
| Familio | |||||
| Dinastio | Kollonich/Kollonitsch/Kollonitz | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | katolika sacerdoto • juĝisto • katolika episkopo vd | ||||
| |||||
Episkopo de Nitra/Nyitra/Neutra  | |||||
| Dum | 1666–1669 | ||||
| Episkopo de Wiener Neustadt | |||||
| Dum | 1670–1685 | ||||
Episkopo de Győr/Raab  | |||||
| Dum | 1685–1695 | ||||
| Sekvanto | Kristiano Aŭgusto de Saksio-Zeitz | ||||
| kardinalo | |||||
| Dum | 1686–1707 | ||||
| Ĉefepiskopo de Kalocsa | |||||
| Dum | 1688–1695 | ||||
Primaso, ĉefepiskopo de Esztergom/Gran  | |||||
| Dum | 1695–1707 | ||||
| Sekvanto | Kristiano Aŭgusto de Saksio-Zeitz | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Leopold Karl von KOLLONITSCH (Komárom (nuntempa Komárno en Slovakio), 26-an de oktobro 1631 – Vieno, 20-an de januaro 1707) estis pastro, episkopo, ĉefepiskopo de Esztergom, primaso, kardinalo, gvidanto de la kontraŭreformacio en Hungario.
Li plenkreskis en Vieno, membriĝis en la Kavalira Ordeno de Malto kaj partoprenis en la kontraŭturkaj bataloj ĉe Candia (1651). Hejmenveturante, li en 1660 elektis eklezian okupiĝon. Li estis en 1666 episkopo de Nitra, en 1670 episkopo de Wiener Neustadt. Li instigis la katolikigon de Hungario, en 1673-74 estis membro de la juĝistaro de Pozsony, kiu juĝis pri la reformismaj pastroj. Li estis ekde 1685 episkopo de Győr, ekde 1686 kardinalo, ekde 1691 ĉefepiskopo de Kalocsa, ekde 1695 ĉefepiskopo de Esztergom.
Li estis ekde 1672 prezidanto de la hungara kamero, konsilisto de Gubernium, afergvidanto pri financoj tie. Dum la turka atako al Vieno (1683), li sukcese akiris monon por la defendo. Je peto de la hungara parlamento, Leopoldo la 1-a maldungis lin en 1684 el pozicio de gvidanto de la korta kamero.
Li restis en la kortego, plej bona konatulo de la hungaraj aferoj. Tiel oni komisiis lin en 1688 por ellabori rekonstruon de okupitaj hungaraj teritorioj. Li verkis en 1689 "Einrichtungswerk des Königreichs Hungarn" - per subigo de la nobeloj kaj repuŝo de la hungara loĝantaro - volis igi forta apoganto de la Habsburga absolutismo. La impostigo de la nobeloj, ensetligo de germanoj, sociale reformismaj proponoj trafis apogon de la kortego, sed ili ne volis ekonomie samrangan Hungarion. Tiel oni ne realigis plene la proponojn de "Einrichtungswerk". Li neleĝe enkondukis la impostigon de la nobeloj, kiu kondukis parte al la Rákóczi-ribelo.
Li iĝis en 1692 gvidanto de la viena kortega kamero, en 1694 prezidanto de la sekreta konsilio.
Vidu ankaŭ
- László Kollonich, alia familiano, ankaŭ episkopo
Literaturo
- J. Maurer: Kardinal. L. Gr. K. Primas von Ungarn (Innsbruck, 1887)
- Iványi István: K. L. bíbornok országszervező munkája (Szabadka, 1888)
- T. Mayer: Verwaltungsreform in Ungarn nach der Türkenzeit (Bécs, 1911);
- Wellmann Imre Merkantilistische Vorstellungen im 17. Jh. und Ungarn (Nouvelles Études Historiques, Bp., 1965)