Las largas vacaciones del 36
filmo
Originala titolo Las largas vacaciones del 36
Originala lingvo hispana lingvo
Kina aperdato 1976
Ĝenro filma dramo
Kameraado Fernando Arribas Campa
Reĝisoro(j) Jaime Camino
Produktisto(j) José Frade
Scenaro Manuel Gutiérrez Aragón
Loko de rakonto Barcelono
Muziko de Xavier Montsalvatge
Rolantoj Concha Velasco  José Sacristán  Francisco Rabal  Ángela Molina  Ismael Merlo  José Vivó  Alfred Lucchetti  Lluís Torner i Bové  Marta Flores  Charo Soriano  Analía Gadé  Dora Santacreu  Conchita Bardem  Carlos Lucena
IMDb

Las largas vacaciones del 36 (La longa feritempo de 1936) estas hispana filmo de 1976 reĝisorita de Jaime Camino. Temas pri la unua alproksimigo en kino al la Hispana Enlanda Milito el nefrankisma vidpunkto, en kiu tamen intervenis aktive la cenzuro.[1][2][3] Por ebligi tion la milito estas rigardita ĉefe el vidpunkto de infanoj kaj ĝi aperas preskaŭ nur per dedistanca kanonpafado.

Intrigo

Dum la someno de 1936 la militista puĉo kaj sekva enlanda milito prenas multajn familiojn de la kataluna burĝaro en la somerferitempo. Multaj el ili decidas restis en siaj somerlokoj (ĉefe sur kampara montaro) por eviti la riskojn de la grandurbo Barcelono ĝis la fino de la konflikto. Dume, ili klopodas por organizi vivon kaj ĉefe de la infanoj, kiuj "ĝuos" longan kaj neatenditajn somerferion. Inter plenkreskuloj, kelkaj veturas ĉiutage al la urbo por reteni laborpostenon aŭ al kamparo por akiri manĝaĵojn, dum aliaj restas kaŝitaj aŭ en komplikaj sintenoj pro siaj ideologioj. Por la infanoj, oni improvizas hejman lernejon en kiuj ĉiuj infanoj, knaboj kaj junuloj kune lernas el maljuna instruisto (Francisco Rabal).[4]

Ĉefaj geaktoroj kaj roluloj

  • Concha Velasco... Mercedes
  • José Sacristán... Jorge
  • Ismael Merlo... Avo
  • Analía Gadé... Virginia
  • José Vivó... Alberto
  • Francisco Rabal... Instruisto
  • Ángela Molina... Encarna
  • Vicente Parra... Paco
  • Charo Soriano... Rosita
  • Conchita Bardem... Avino
  • Jarque Zurbano... Ernesto
  • Alfred Lucchetti... Pujol

Referencoj

  1. Crónica censurada de la retaguardia. J. Batlle Caminal. El País (13/01/1987).
  2. M. TORRES, Augusto (1992). Conversaciones con Manuel Gutiérrez Aragón. Madrid: Fundamentos. 2a eldono.
  3. No hay vacaciones para la censura. Diego Galán. Triunfo (1976).
  4. Antonio Lara Unas largas escenas titubeantes. en El País (12/11/1976) Alirita la 17an de majo 2023.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.