Lokoj de artikulacio | |
Labialo | |
Bilabialo | |
Labial-velaro | |
Labial-alveolaro | |
Labial-dentalo | |
Koronalo | |
Lango-labialo | |
Interdentalo | |
Dentalo | |
Alveolaro | |
Apeksa konsonanto | |
Laminalo | |
Postalveolaro | |
Alveolo-palatalo | |
Retroflekso | |
Dorsalo | |
Palatalo | |
Labial-palatalo | |
Velsono | |
Uvularo | |
Uvular-epiglotalo | |
Radikalo | |
Faringalo | |
Epigloto-faringalo | |
Epiglotalo | |
Glotalo | |
Ĉi tiu paĝo entenas fonetikan informon en la IFA, kiu povas ne ĝuste montriĝi per iuj retumiloj. | |
[[Internacia_Fonetika_Alfabeto#Special_characters|[Helpon!]]] | |
Labialoj (aŭ lipaj konsonantoj aŭ pleonasme labialaj konsonantoj) estas konsonantoj artikulaciataj aŭ per ambaŭ lipoj (bilabiala artikulacio), aŭ per la malsupra lipo kaj la supraj dentoj (labial-dentala artikulacio).
En la angla [m] estas bilabiala nazala sonoranto, [b] kaj [p] estas bilabialaj haltaj konsonantoj (plozivoj), [v] kaj [f] estas labial-dentalaj frikativoj.
Bilabialaj frikativoj kaj la bilabiala alproksimanto ne ekzistas en la norma angla, sed ja troviĝas en multaj lingvoj. Ekzemple, la hispana konsonanto literumata per b aŭ v estas prononcata kiel voĉa bilabiala alproksimanto inter vokaloj.
Lipa rondigo, aŭ labialigo ankaŭ povas akompani aliajn artikulaciojn. La angla /w/ estas labialigita velara alproksimanto.
Labialaj konsonantoj dividiĝas en du sublokojn de artikulacio: