Christine de Pizan
Persona informo
Christine de Pizan
Naskonomo Cristina da Pizzano
Naskiĝo 30-an de novembro 1362 (1362-11-30)
en Venecio,  Venecia respubliko
Morto 30-an de novembro 1430 (1430-11-30) (68-jaraĝa)
en Poissy,  Reĝlando Francio
Lingvoj meza franca Mezepoka latino itala franca latina vd
Ŝtataneco Francio vd
Subskribo Christine de Pizan
Familio
Patro Thomas de Pisan vd
Infanoj Jean Castel Mattheus de Pisano vd
Parencoj Jean Castel vd
Profesio
Okupo verkisto poeto tradukisto filozofo women letter writer vd
Laborkampo poezio literaturo politiko vd
Verkado
Verkoj La Libro de la Urbo de la Damoj 
La Libro de la Vojo de Longa Studo 
La Trezoro de la Urbo de la Damoj 
Complainte amoureuse (I) 
Complainte amoureuse (II) 
Les lamentacions sur les maux de la France 
Le Ditie de Jehanne d'Arc 
Les heures de contemplation de la Passion 
L'epistre de la prison de vie humaine 
Passion Isabeau 
Othea's Epistle 
Le Livre des fais et bonnes meurs du sage roy Charles V 
Les trois jugemens 
Les sept psaumes allegorisés 
Le livre de prudence 
Le livre du corps de policie 
L'avision Christine 
Le livre du duc des vrais amans 
Une epistre a Eustace Morel 
Le dit de la pastoure 
Les quinze joyes Nostre Dame 
Le dit de la rose 
Le Livre des épîtres du débat sur le Roman de la Rose 
Les proverbes moraux 
Le dit de Poissy 
Le debat de deux amans 
L'avision du coq 
Les jeux a vendre 
Virelais 
Rondeaux 
Les cent ballades 
Les cent ballades d'amant et de dame 
Les balades d'estrange façon 
Autres balades 
Encore aultres balades 
Lais 
L'oroyson Nostre Dame 
L'oroyson Nostre Seigneur 
Dédicace à la reine vd
vd Fonto: Vikidatumoj

Kristina de Pizano (1363–c.1434) estis la unua verkistino profesia el okcidenta historio. Krom verki, ŝi estis ankaŭ analizistino pri la mezepoka periodo. Ŝi forte luktis kontraŭ mizogineco kaj stereotipoj, kiuj estis kutimaaj dum tiu periodo en la artoj - kiuj estis vir-kontrolitaj. De Pizan verkis 41 verkaĵojn dum ŝia 30-jara kariero (1399–1429).

Kristina de Pizano instruante Jean de Castel, sian filon.

Ŝia sukceso venas el granda kvanto de novstila verkado kaj retorikaj teĥnikoj kiuj akre defiis rekonatojn viraj verkistoj, kiel Jean de Meun kiu, bedaŭrinde por Pizan, alkroĉigis misoginajn kredojn en ilia literatura verkaro.

En freŝaj jardekoj, la verkado de De Pizano reakiris publikatenton pro la klopodo de akademianoj kiel Charity Cannon Williard kaj Earl Jeffrey Richards.Kelkaj akademianoj argumentis ke oni devus rigardi ŝin kiel frua feminismanino (Feminismo), kiu efike uzis lingvon por konvinki pri tio ke virinoj povus ludi gravan rolon en la socio, kvankam tiu karakterizigo estis kontraŭita de aliaj kritikistoj, kiuj asertas la anakronisman uzon de la vorto, aŭ pri tio ke ŝiaj kredoj ne estis sufiĉe progresemaj por meriti tioman rekonon (Richards 1-2).

Vivo

Ŝi naskiĝis en Venezio. Vivis sian infanaĝon en la kortego de la rego Karlo la 5-a de Francio, kies biografion ŝi poste verkis. Post 10 jaroj de edzeco ŝi vidviniĝis kiam ŝi estis nur 25jara kaj de tiam ŝi devis vivteni sian familion (3 gefiloj) per verkado. Ŝi eĉ devis lukti en juĝprocezoj por rehavi sian heredaĵon. Ŝiaj unuaj verkoj estis priamaj kaj montris triston de propran ĉe vidvino. Poste ŝi eniris pli kaj pli en defendeo de virinoj kontraŭ antaŭĵuĝoj en verkoj de viroj (plej parto).

Kristina de Pizano naskiĝis en Veneco, Italio, en 1364. Ŝi estis filino de Tommaso di Benvenuto da Pizzano (Tomazo de Pizano; tiel nomita pro la origino de la familio en Pizo), kuracisto, profesoro pri astrologio kaj Konsilanto de la Respubliko el Veneco.

Kelkaj Verkaĵoj

  • L'Épistre au Dieu d'amours (1399)
  • L'Épistre de Othéa a Hector (1399-1400)
  • Dit de la Rose (1402)
  • Cent Ballades d'Amant et de Dame, Virelyas, Rondeaŭ (1402)
  • Le Chemin de long estude (1403)
  • Livre de la mutation de fortune (1403)
  • La Pastoure (1403)
  • Le Livre des fais et bonners meurs du sage roy Charles V (1404)
  • Le Livre de la cité des dames (1405)
  • Le Livre des trois vertus (1405)
  • L'Avision de Christine (1405)
  • Livre du corps de policie (1407)
  • Livre de paix (1413)
  • Ditié de Jehanne d'Arc (1429)

Referencoj

  • Campbell, Karlyn K., Three Tall Women: Radical Challenges to Criticism, Pedagogy, and Theory, The Carroll C. Arnold Distinguished Lecture National Communication Association November 2001 Boston: Pearson Education Inc, 2003.
  • Green, Karen, and Mews, Constant, eds, Healing the Body Politic: The Political Thought of Christine de Pizan, Turnhout, Belgium: Brepols, 2005.
  • Redfern, Jenny, "Christine de Pisan and The Treasure of the City of Ladies: A Medieval Rhetorician and Her Rhetoric" in Lunsford, Andrea A, ed. Reclaiming Rhetorica: Women and in the Rhetorical Tradition, Pittsburgh: University of Pittsburgh Press, 1995.
  • Richards, Earl Jeffrey, ed, Reinterpreting Christine de Pizan, Athens, GA: University of Georgia Press, 1992.
  • Quilligan, Maureen, The Allegory of Female Authority: Christine de Pizan's "Cité des Dames". New York: Cornell University Press, 1991.
  • Willard, Charity C., ed, The "Livre de Paix" of Christine de Pisan: A Critical Edition, The Hague: Mouton, 1958.
  • Willard, Charity C., Christine de Pizan: Her Life and Works, New York: Persea Books, 1984.

Eksteraj ligiloj

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.