Kontraŭkapitalismo
politika ideologio aktiveco politika movado
politika opozicio
Kontraŭkapitalisma frapfrazo[1] sur konstruaĵo de Prenzlauer Berg en Berlino, Germanujo

Kontraŭkapitalismo estas movado, kiu kontraŭstaras kapitalismon. La aspektoj varias laŭ la konceptoj kaj povas rilati al profito, la graveco de mono, spekulado, ekonomia konkurenco, la efikoj konsiderataj malbonaj al la socio kiel senmoraleco, neegaleco, misefiko al la medio, ktp.

Kontaŭkapitalismo konsistas do el diversaj kurentoj, ĉefe komunismaj, socialismaj, marksismaj, ekologiaj, liberecaj, anarkiismaj, ktp.

Ekde historia vidpunkto oni povas konsideri ke Kontraŭkapitalismo ekas kiam oni faras la unuan seriozan analizon de la funkciado de kapitalo en la kapitalismo aŭ kapitalisma socio, tio estas pri kiel decidoj pri la ekonomia mondo (kaj ankaŭ politika) estas faritaj de la posedantoj, pli precize de la posedantoj de la produktiloj (produktoj resursoj, tio estas bienoj, fabrikoj, vendejoj ktp). Tiu analizo estas ĝenerale konsiderata en la verko La Kapitalo de Karl Marx. Diversaj tendencoj foje malsamopinias pri kio estas aŭ ne estas konsiderinda posedaĵo, ĉu nur produktiloj aŭ ĉio, aŭ pri kio estas produktilo aŭ ne, ĉu nur gravaj resursoj por la landa ekonomio (fabrikoj kaj bienoj) aŭ ankaŭ bankoj, loĝejoj, ktp.

Same oni konsideras ĝenerale ke la movado por nuligi aŭ plimalgrandigi la decidpovon de kapitalistoj estus la laborista movado en siaj diversaj tendencoj supre menciataj, kiuj agadis dum la fino de la 19-a jarcento kaj tia movado kaj la politikaj partioj kaj reĝimoj kiu movadis tiudirekte dum la tuta 20-a jarcento.

Fine de la 20-a jarcento kaj komenco de la 21-a jarcento ekaperis nova koncepto de la termino "Kontraŭkapitalismo" nome movado kiu agadas ĝenerale kontraŭ la kapitalisma hegemonio, sed ne enkadriĝas en iu ajn de la jam deĉiame konataj tendencoj. Tiu koncepto tuj ekmodiĝis en socipolitikaj movadoj ĉefe de junuloj, kiaj domokupantoj, radikalaj ekologiistoj, ktp.

Vidu ankaŭ

Bibliografio

  • Comment peut-on être anticapitaliste ?, Revue du MAUSS, 1997.
  • Benoît Frachon, Le grand capitalisme provocateur de crise, de désordre et de misère, Paris, Édition de la C.G.T.U, 1935 http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k1130190
  • Collectif, Le Livre noir du capitalisme, Pantin, Le Temps des Cerises, 2002 (ISBN 2841093255)
  • O. Hubert, R. van Breugel, L'anticapitalisme démocratique. Essai pour un monde sans exploitation rentière, Bénévent, 2009, 350p., ISBN 978-2-7563-1095-4, http://anticapitalisme.new.fr
  • Ludwig von Mises, La mentalité anti-capitaliste, http://herve.dequengo.free.fr/Mises/MAC/MAC.htm
  • Michel Vakaloulis, Jean-Marie Vincent et Pierre Zarka, Vers un nouvel anticapitalisme. Pour une politique d'émancipation, Éditions du Félin, coll. « Questions d'époque », 2003, 192 p.
  • Raymond Boudon, Pourquoi les intellectuels n'aiment pas le libéralisme
  • Paul Fabra, L'Anticapitalisme. Essai de réhabilitation de l'économie politique, Arthaud, 1992, 431 p.

Referencoj

  1. « Kapitalismus normiert, zerstört, tötet » (kapitalismo normigas, detruas, mortigas)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.