La Koniacio estas, ĉe IKSa Geologia temposkalo, la geologia epoko fine de la Kretaceo. Ĝi daŭras la tempon inter 89.3 ± 1 mj kaj 85.8 ± 0.7 Ma (milionoj da jaroj). La Koniaciano estis antaŭta de la Turonio kaj estas sekvata de la Santonio.[1]
La Koniacio estis difinita de la franca geologo Henri Coquand en 1857. Coquand nomis ĝin laŭ la franca urbo Cognac en la regiono Puatuo-Ĉarentoj (departemento Charente), kiu estas la origina tipa loko.
La bazo de Turonio estas difinita kiel la loko kie unuafoje aperis la specio de duvalvulo nome Cremnoceramus rotundatus en la stratigrafia kolumno.
Referencoj
Notoj
- ↑ Vidu Gradstein et al. (2004) por detala priskribo de la IKSa temposkalo
Literaturo
- Gradstein, F.M.; Ogg, J.G. & Smith, A.G.; 2004: A Geologic Time Scale 2004, Cambridge University Press.
- Meyers, P.A.; Bernasconi, S.M. & Forster, A.; 2006: Origins and accumulation of organic matter in expanded Albian to Santonian black shale sequences on the Demerara Rise, South American margin, Organic Geochemistry 37, pp 1816–1830.
Eksteraj ligoj
- GeoWhen Database - Koniaciano
- Late Cretaceous timescale, ĉe la retejo de la subkomisiono por stratigrafia informaro ĉe ICS
- Stratigraphic chart of the Late Cretaceous Arkivigite je 2004-05-11 per la retarkivo Wayback Machine, Norvega retejo pri geologio kaj stratigrafio
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.