Conan la 4-a
Duko de Bretonio
Sigelo de Conan la 4-a de Bretonio laŭ Dom Morice
Regado	1156-1166
Antaŭulo	Eudon de Porhoët
Sekvanto	Konstanca de Bretonio, lia filino
Persona informo
Naskiĝo	1138
Morto	20-a de februaro 1171
Tombo	Bégard vd
Religio	kristanismo vd
Etno	Bretonoj vd
Familio
Dinastio	Grafoj kaj dukoj de Penthièvre • Q4165479 vd
Patro	Alan, 1st Earl of Richmond vd
Patrino	Berta (Bretonio) vd
Gefratoj	Constance of Penthièvre vd
Edz(in)o	Margaret of Huntingdon, Duchess of Brittany vd
Infanoj	Konstanca de Bretonio vd
Postenoj Postenoj Duke of Brittany • Grafo de Richmond vd
2-a grafo de Richmond
Dum	1146 ĝis 1171
Antaŭulo	Alano la Nigra, lia patro
Sekvanto	Konstanca de Bretonio, lia filino
vd	Fonto: Vikidatumoj

Conan la Kvara nomata la Juna (ĉ. 1138 - 20-an de februaro 1171), filo de Alano la Nigra, senjoro de Guingamp kaj grafo de Richmond, kaj de la dukino Berta de Bretonio, filino de la duko Conan la Tria, estis grafo de Richmond de 1146 ĝis 1171 kaj duko de Bretonio de 1156 ĝis 1166.

Biografio

Conan la Tria elektis Conan la Kvaran kiel sian heredanton sub la regentado de Eudon de Porhoët, dua edzo de Berta, senheredigante pro nelegitimeco, sian filon Hoel kiu, venkita de Eudon, devis kontentiĝi per la graflando de Nantes. Kiam plenaĝa, Conan la Kvara, ribelinta kontraŭ sia bopatro, kiu rifuzis lasi la tronon de la duklando al li, alianciĝis al Hoel sed estis venkita de Eudon en 1154. Li rifuĝis al Anglio proksime de Henriko la 2-a Plantaĝeneto, kiu konfirmis al li la posedon de la titolo kaj honoro de Richmond, heredintaj de lia patro. Tiu « honoro » konsistis el aro da grundoj kaj enspezoj en la graflando de Yorkshire.

Conan ricevis anglan militan helpon, kiu ebligis al li reveni en la duklandon de Bretonio kaj gajni apogon de pluraj feŭduloj, sed lia pozicio de vasalo de la reĝo de Anglio estigis la ribelon de bretonaj senjoroj sub la konduko de Eudon de Porhoët. Tiu lasta, venkita, rifuĝis ekster Bretonion. Conan la Kvara estis proklamita duko en 1156, sed en la sama jaro, la Nantes-anoj forpelis lian onklon Hoel kaj elektis kiel grafon la plej junan fraton de Henriko la Dua, Gotfredo Plantaĝeneto, jam grafo de Mansio kaj de Anĝevio de 1156. La graflando de Nantes eliris el la duklando. Je la morto de Gotfredo en 1158, Conan kredis povi reakiri la landon de Nantes, sed devis redoni ĝin al Henriko la Dua.

En 1160, kun la konsento de la reĝo de Anglio, Conan edziniĝis al Margareta de Huntingdon. Konstanca naskiĝis iom poste kaj rapide fariĝis fianĉinigita (kiam 4-jara) al la tria filo de la reĝo Henriko la Dua, Gotfredo la Dua Plantaĝeneto (8-jara).

Eudon de Porhoët gvidis ribelon, kiu havis kelkajn sukcesojn, sed tio ofertis al Henriko la Dua pretekston^[1] por interveni en Bretonio kun armeo, kiu konkeris Josselin en 1168. Henriko la Dua senposedigis Eudon de Porhoët de Porhoët, kaj, post lasta ribelo en 1173, de la graflando de Pentievro.

Henriko la Dua ne plu toleris misordon en la duklando, aparte la malfacilaĵojn al la mara komerco inter siaj diversaj posedaĵoj (norde kaj sude de Bretonio) fare de la ŝippereigantoj, trouzantaj la rajton pri vrakoj^[2]. Conan devis abdiki favore al sia estonta bofilo. Ĉar tiu lasta estis nur 9-jara, Henriko la Dua sin agnoskigis gardanto de la duklando fare de la baronoj, atendante la plenaĝiĝon de sia filo.

Conan konservis nur la graflandon de Guingamp kaj mortis kvar jarojn post sia abdiko. Li estis entombigita en la abatejo de Bégard.

Aneksaĵoj