 Kiel legi la taksonomion | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
  Kolmakula tinamo, ilustraĵo fare de Joseph Smit, 1895 | ||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Rhynchotus maculicollis (G. R. Gray, 1867)[1] | ||||||||||||||
| Konserva statuso | ||||||||||||||
 | ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj | ||||||||||||||
La Kolmakula tinamo (Rhynchotus maculicollis) estas birdospecio troviĝanta en herbajaj montobordoj de Andoj de Bolivio kaj Argentino.[2]
Taksonomio
Ĉiuj tinamoj estas el la familio Tinamedoj, kaj en pli granda skemo estas ankaŭ Paleognatoj. Malkiel la tre konataj neflugaj birdoj el Paleognatoj nome Strutoformaj kiaj la Struto, la Emuo kaj aliaj, la tinamoj povas flugi, kvankam ĝenerale ili ne estas fortaj flugantoj. Ĉiuj Strutoformaj evoluis el prahistoriaj flugantaj birdoj, kaj la Tinamoformaj estas la plej proksimaj vivantaj parencoj de tiuj birdoj.[3]
Iam, ĝi estis konsiderata subspecio de la Ruĝflugila tinamo, sed ĝi havas diferencan kanton, kaj ties kapo kaj kolo estas striecaj kaj punktecaj je nigro. La SACC disigis tiun kiel monotipa specio[2] kaj la IUCN sekvis ĝin en 2006.[4]
Aspekto
La Kolmakula tinamo estas helbruneca tinamo kiu havas nigrecan striecon kaj punktecon en kapo (krono) kaj kolo (vertikale) kaj de tie la komuna nomo kaj la latina scienca nomo. Estas ankaŭ nigreca muŝtaĉo al orelareo el la bekobazo. La ventro estas blankeca, sed la flankoj montras striecon same kiel la dorso.
Kutimaro
Kiel ĉe aliaj tinamoj, ankaŭ la Kolmakula tinamo manĝas frukton falintajn sur la grundon aŭ el malaltaj arbustoj. Ili manĝas ankaŭ malgrandajn kvantojn de senvertebruloj, florburĝonoj, freŝaj folioj, semoj, kaj radikoj. La masklo kovas la ovojn kiuj povas veni el diferencaj inoj, kaj poste li mem zorgas la idojn ĝis ili pretas de si mem. La nesto estas situanta surgrunde en densa arbustaro inter altaj apogradikoj interplektitaj.[3]
Teritorio kaj habitato
La Kolmakula tinamo loĝas en Andoj el nordokcidenta Argentino kaj Bolivio el 1,000 al 3,000 m. Ĝi preferas duonaridajn arbustarojn kaj cerealkampojn.[5]
Konservado
La IUCN klasigas tiun tinamon kiel Malplej Zorgiga,[5] kun loĝa teritorio de 114,000 km².[6]
Notoj
- ↑ Brands, S. (2008)
- 1 2 Clements, J (2007)
- 1 2 Davies, S. J. J. F. (2003)
- ↑ Remsen Jr., J. V. (2000)
- 1 2 BirdLife International (2012). Rhynchotus maculicollis. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj. Versio 2012.1. Internacia Unio por la Konservo de Naturo. Elŝutita 16a Julio 2012.
- ↑ BirdLife International (2008)(a)
Referencoj
- BirdLife International (2008(a)). "Huayco Tinamou - BirdLife Species Factsheet". Data Zone. Konsultita 09 Feb 2009.
- Brands, Sheila (Aŭg 14 2008). "Systema Naturae 2000 / Classification, Rhynchotus rufescens". Project: The Taxonomicon. Konsultita Feb 09 2009.
- Clements, James (2007). The Clements Checklist of the Birds of the World (6 ed.). Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-4501-9.
- Davies, S.J.J.F. (2003). "Tinamous". In Hutchins, Michael. Grzimek's Animal Life Encyclopedia. 8 Birds I Tinamous and Ratites to Hoatzins (2 ed.). Farmington Hills, MI: Gale Group. pp. 57–59. ISBN 0-7876-5784-0.
- Remsen Jr., J. V.; et al. (07 Aug 2008). "Proposal to South American Checklist Committee (#2000-01): Elevate Rhynchotus maculicollis to species rank". South American Classification Committee. American Ornithologists' Union. Konsultita 04 Feb 2009.
| ||||||||||||||||||