Diagramo montranta la orbitojn de la neregulaj jupiteraj satelitoj. La karmea grupo estas videbla en centro-malalto.
Diagramo montranta la inklinacion de ĉefaj anoj de la karmea grupo en funkcio de la granda duonakso. (La ruĝaj cirkloj montras la diametrojn de la lunoj)

La karmea grupo estas grupo da naturaj satelitoj de Jupitero kies orbitoj estas similaj. Tiu grupo ricevis sian nomon de Karmeo, plej granda satelito de la grupo, kiu entenas 99% el ties maso.

Ecoj

Tiuj satelitoj eble rezultis de la diseriĝo de asteroido, kiu estus kaptita de Jupitero.

La objektoj de la karmea grupo havas palan ruĝan koloron, similan al tiu de D-tipaj asteroidoj (kun tamen escepto de Kaliko, nete pli ruĝa). Tiuj satelitoj eble rezultis de la diseriĝo de asteroido, kiu estus kaptita de Jupitero.

La meĥanismo te tia kapto estas malbone konata: kaptota objekto devas dispeli sian kinetan energion, kaj la rimedo de tia disperdo estas nekonata[1]. Oni hipotezis, ke Jupitero prae havis tre vastan atmosferon, la froto kun tia atmosfero kaj bremsis la asteroidon, kaj diserigis ĝin.

Ĉar Karmeo, ĉefa ano de la grupo, konservas 99% el la maso de la tuta grupo, oni povas taksi, ke la kaptita asteroido ne multe disireĝis.

Orbitaj ecoj

La karmea grupo anigas almenaŭ naŭ satelitojn, kiuj havas retrogradajn orbitojn ĉirkaŭ Jupitero, kun grandaj duonaksoj inter 22 900 000 km kaj 24 100 000 km; orbitaj inklinacioj inter 164,9° kaj 165,5° rilate al la jupitera ekvatoro; kaj discentrecoj inter 0,23 kaj 0,27.

Tiu grupo entenas "kernon" da satelitoj, kies orbitoj havas parametrojn tre proksimaj: Karmeo, Tajgeto, Kaldeno, Isono, Kaliko, Erinomo, Ajtno, Kaleo kaj Paziteo.

La satelitoj Eŭcelado, Arkeo, Herseo, Kalikoro, S/2003 J 5, S/2003 J 9, S/2003 J 10 kaj S/2003 J 19 povus esti anoj de la grupo.

Listo

Ĉefaj orbitaj ecoj de la anoj de la karmea grupo. La orbitoj de tiaj satelitoj estas perturbataj de aliaj satelitoj kaj planedoj, ĉi-tiuj valoroj estas por la epoko de:

la 6-a de marto 2006 koncernante Isonon;
la 27-a de oktobro 2007 koncernante Karmeon;
kaj la 14-a de julio 2004 koncernante la ceterajn.

La nepruvitaj anoj estas en kursivo.

NomoGranda duonakso[2]
(km)
Grando
(km)
Orbita periodo[2]
(Tago)
Inklinacio[2]
rilate al la ekliptiko
Discentreco[2]
Herseo22 134 3262672,75162,491°0,2379
Ajtno22 285 1803679,64165,563°0,3927
Kaleo22 409 2272685,32165,379°0,2011
Tajgeto22 438 6685686,67164,890°0,3678
S/2003 J 1922 730 8332699,12164,728°0,1961
Kaldeno22 713 4643,8699,33167,071°0,2916
S/2003 J 1022 730 8332700,13163,738°0,3438
Erinomo22 986 2862711,96165,379°0,2552
Kalikoro23 111 8442717,81164,605°0,2042
Kaliko23 180 7945,2721,02165,505°0,2140
Paziteo23 307 3382726,93165,759°0,3289
Eŭcelado23 483 7154735,20163,996°0,2829
Arkeo23 717 0723746,19164,587°0,1492
Isono23 800 6683,8750,13165,128°0,1776
S/2003 J 923 857 8291752,84164,980°0,2762
S/2003 J 523 973 9474758,34165,550°0,3071
Karmeo24 097 02146764,19166,155°0,2533

Kiel por ĉiuj retrogradaj lunoj, IAU rizervas nomojn finiĝantajn per "e" por tiuj lunoj (en angla lingvo).

Notoj kaj referencoj

Eksteraj ligiloj

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.