Karel Van de Woestijne | |||||
---|---|---|---|---|---|
Van de Woestijne (1937) | |||||
Persona informo | |||||
Naskiĝo | 10-an de marto 1878 en Gento | ||||
Morto | 24-an de aŭgusto 1929 (51-jaraĝa) en Zwijnaarde | ||||
Tombo | Campo Santo vd | ||||
Lingvoj | nederlanda vd | ||||
Ŝtataneco | Belgio vd | ||||
Alma mater | Genta Universitato vd | ||||
Familio | |||||
Gefratoj | Gustave Van de Woestyne vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | verkisto • poeto • ĵurnalisto • universitata instruisto vd | ||||
Laborkampo | Flemish literature vd | ||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Karel VAN DE WOESTIJNE (naskiĝis en Gent la 10-an de marto 1878, mortis en Zwijnaarde la 23-an de aŭgusto 1929) estis flandra verkisto.
Li studis en la Reĝa Ateneo Voskenslaan en Gento ĝermanan filologion. Tie li konatiĝis kun la franca simbolismo. Li restadis de 1899 ĝis 1904 en Sint-Martens-Latem kaj ekde 1907 estis korespondanto de la Nieuwe Rotterdamsche Courant en Bruselo. Inter 1921 kaj 1929 li estis profesoro pri la fako Nederlanda Literatura Historio en Gento.
Li redaktis sinsekve la revuojn Van Nu en Straks (1896-1901) kaj Vlaanderen (1903-1907) (kune kun August Vermeylen).
Bibliografio
- Janus met het dubbele voorhoofd (1908)
- Goddelijke verbeeldingen (1908)
- Afwijkingen (1910)
- De bestendige aanwezigheid (1918)
Simbolisma-impresionisma:
- Het vaderhuis (1903)
- De boomgaard der vogelen en der vruchten (1905)
- De gulden schaduw (1910)
Spirituala triptiko
- De modderen man (1920)
- God aan zee (1926)
- Het bergmeer (1928)
Artkritikaj kaj literaturaj eseoj
- De Vlaamsche primitieven: hoe ze waren te Brugge (1903)
- Over schrijvers en boeken (1933-1936)
Poezio
- Interludiën I en II (1912-1914)
- Zon in de rug (1924)
Leteraj romanoj kunlabore kun Herman Teirlinck
- De Leemen Torens. Vooroorlogse kroniek van twee steden (1928)
Tradukoj en Esperanto
- Dimanĉ-posttagmezo; 1928; tradukis Hector Vermuyten
- Parabolo; 1928 ;tradukis Marcel Somerling
- La patrino kaj la filo; 1928; tradukis Hector Vermuyten
- Saniĝo; 1928; tradukis Hector Vermuyten
- Ni ĝojaj estos; 1928; tradukis Hector Vermuyten
- Bonfaras al la koro...; 1928; tradukis Hector Vermuyten
- Orfeo; 1929; tradukis Hector Vermuyten
- El De bestendige aanwezigheid; La mortanta kamparano; 1932; tradukis Jan van Schoor[1]
- Frandaĵoj, ontologio - socia problemo - la vero; 1948; tradukis Hedero
- El jeugdwerk; La pianagordisto de Erik Monck; 1949; tradukis Hedero
- La rozoj rosas vapore; 1949; tradukis Hector Vermuyten
- El jeugdwerk; Revi; 1949; tradukis Hedero
- La futuro; 1949; tradukis Hedero
- Orfeo; 1949; tradukis Hector Vermuyten
Referencoj
- ↑ Aperis en Flandra Esperantisto, majo 1932, p. 170-171.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.