Kūkai (空海) | |
---|---|
Portreto de Kūkai de la epoko de Kamakura (1185 - 1333). | |
Persona informo | |
Naskonomo | 佐伯眞魚 |
Aliaj nomoj | 教海 • 如空 • 空海 • 空海上人 • お大師さん • お大師様 |
Naskiĝo | 774 en Zentsūji, provinco Sanuki, Japanio |
Morto | 835 en Monto Kōya, Japanio |
Tombo | Okunoin |
Lingvoj | japana |
Ŝtataneco | Japanio |
Familio | |
Patro | Saeki no Tagimi |
Patrino | Tamayorigozen |
Frat(in)oj | Shinga • Saeki no Suzukimaro |
Parencoj | Chisen Shinzen Enchin |
Okupo | |
Okupo | vortaristo • lingvisto • poeto • kaligrafo • bikŝuo • filozofo |
Verkoj | Bunkyō Hifuron Tenrei Banshō Meigi Jūjū Shinron Sangō Shiiki Fūshinjō Secret Key to the Heart Sutra Shōryōshū 3D Mandala, Toji |
Kūkai (空海, 774 - 835) estis Japana bikŝuo, fondinto de la skolo Shingon. Ene de la skolo, li estas konata kiel Kōbō-daishi (弘法大師 la granda majstro de la disvastigado de la darmo?), Odaishi-sama (お大師様 la granda majstro?), la postmorta nomo donita al li jarojn post lia morto de la imperiestro Daigo, aŭ kiel Henjō-kongō (遍照金剛?).
Li estis ankaŭ belskribisto kaj inĝeniero. Legende, li elpensis la skribsistemon kana kaj verkis la poemon Iroha, kiu estis uzita por ordigi kaj instrui la skribsistemon.[1]
Referencoj
- ↑ Ryūichi Abe. (2000) The Weaving of Mantra: Kūkai and the Construction of Esoteric Buddhist Discourse. Columbia University Press, p. 3, 113–4, 391–3. ISBN 978-0-231-11287-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.