Juna virina fervojo
emblemo
dentorela fervojo fervoja linio
Komenco 1898 vd
Lando(j) Svislando vd
Situo Lauterbrunnen
Posedata de Jungfraubahn AG vd
Retejo Oficiala retejo
Jungfraubahn
Stacio  Kleine Scheidegg (prononco: "ŝaideg"), (2061 m); (pasejo), komenco de fervojo
Stacio Kleine Scheidegg (prononco: "ŝaideg"), (2061 m); (pasejo), komenco de fervojo
Stacio Kleine Scheidegg (prononco: "ŝaideg"), (2061 m); (pasejo), komenco de fervojo
Veturplana kampo SFF:311, 312
Linia longeco:9,34 km
Ŝpuro:1000 mm (Metra ŝpuro)
Kurenta sistemo:1125 V 50 Hz 
Maksimuma kliniĝo:250 
Dentostanga sistemo:Strub
Klarigoj
kapa stacidomo – liniokomenco
0,0 Kleine Scheidegg 2'061 m ü. M.
Strecke – geradeaus
Ligo al la linioj de la WAB
Strecke – geradeaus
de Lauterbrunnen kaj Grindelwald
Blockstelle, Awanst, Anst, etc.
1,0 Servostacio Fallboden 2'150 m ü. M.
tunelo – kaze de pluraj sinsekvaj tuneloj
Galerie (84 m)
stacidomo
2,0 Eigergletscher 2'320 m ü. M.
   
Tunelo (2320 m)
   
4,3 Tunela stacio Eigerwand 2'864 m ü. M.
   
Tunelo (1400 m)
   
5,7 Tunela stacio Eismeer 3'158 m ü. M.
   
Tunelo (3600 m)
   
9,3 Tunela stacio Jungfraujoch 3'454 m ü. M.
Logo
origina projekto kun ne konstrua parto

La Juna virina fervojo, Jungfraŭ-Fervojo; (Virgulino-Fervojo; virgulina fervojo) germane: Jungfraubahn (JB) estas mondfama dentorela fervojo en Kantono Berno en Svisujo.

La fervojo veturas de la stacio Kleine Scheidegg (montpasejo) en tuneloj de Eiger-monto kaj de "monaĥo"-monto ,(Mönch-monto), ĝis Jungfraujoch ("juna virino-jugo"). La distanco estas ĉirkaŭ 9 kilometroj kun 7 kilometroj en tuneloj kaj la diferenco de alteco estas ĉirkaŭ 1400 metroj.

Tabelo de fervojo

Detala tabelo de fervojo

Alteco de kulmina stacio de supermara alteco 3454 m
Diferenco en alteco 1393 m
Servica longo 9.3 km
Vojo 1 m spuro de fervojo
denta vojo tipo Strub dentorela sistemo
Servica rapideco 12.5 km/h (25 km/h en ne granda inklino supre stacio "Eismeer")
Maksima inklino 25%
plej malgranda radiuso 100 m
Tuneloj3: plej longa 7122 m, plej mallonga 110 m. 80% de longeco estas en tuneloj.
Fervoja elektra kurenta sistemo; Elektra kurentotrifaza kurento 50Hz 1125 Voltoj

Historio

Projektoj

Ekde la jaro 1860 oni faris projektojn pri montafervojo al juna virino-monto, sed la mono mankas.

En 1870 la svisa nacia konsilisto Friederich Seiler, faris projekton, la 16-an de oktobro 1889 (prononco Morico Koeĥlin) Maurice Koechlin faris projekton, kaj la 22-an de oktobro 1889 (prononco: Aleksandero Trautweiler) Alexander Trautweiler faris projekton pri fervojo.

En 1-a julio 1890 inĝeniero Eduard Locher (prononcu: Eduardo Loĥer) demandis koncesion por la fervojo kaj ricevis en jaro 1891 kun Koechlin permeson pri konstruo de fervojo. Sed oni ne povis konstrui. En jaro 1892 oni donis koncesion pri "Eiger"-fervojo, sed oni ne povis konstrui.

En 20-a decembro 1893 la fama svisa zuriĥa teksa industriisto, (prononco: Adolfo Gujer-Celer; korekta germana skribo estas Adolf Guyer-Zeller) Adolf Guyer-Zeller demandis koncesion pri nova denta fervojo kun komenco de malnova fervoja stacio de (nomo: Vengern-alpa-fervojo aŭ prononco en germana lingvo: "Vengernalpban") Wengernalpbahn (WAB) en pasejo "Kleine Scheidegg" kaj kun longaj tuneloj en montoj Eiger-monto kaj Mönch-monto : ("monaĥo"-monto) ĝis la kulmino de juna virino-monto; (Jungfrau; Aleĉ-Glaĉero; Jungfraŭfirn). En 21-a decembro 1894 la svisa federacia konsilio donas la koncesion.

(Gujer) Guyer planis la elektran fervojon kaj pagis ankaŭ pri la akvaj rajtoj de duaj riveretoj kun la nomo "Luetŝinen" Lütschinen kaj li ricevis en 10-a junio 1896 la koncesion pri la konstruo de elektrejoj; vidu ankaŭ detalojn pri la du riveretoj kun samaj nomoj en Suba Grindelwald-Glaĉero.

Konstruado

  • La 27-an de julio 1896 estis la unua solena konstrua tago pri la fervojo.
Sistemo Strub, larĝa piedo-relo kun Evolvento-dentrado por la juna virina fervojo
  • La laboroj estis penigaj. En 19-a septembro 1898 oni aperis la unua parton, ĉirkaŭ 2km en aperta tereno ĝis la stacio Eigergletscher Eigerglaciejo. La pastoro de Grindelwald, la "glaceja pastoro" Gottfried Strasser faras "montopredikon". La unua parto finis piede de monto Eiger en 2320 m antaŭ la unua granda tunelo.
  • La industristo Adolfo Gujer-Zeller volis aperi ĉies jaro la proksiman stacion kaj tuj meti en servico por turistoj.
Konstruo de tuneloj en ĉirkau 1900 de Juna virina fervojo
  • Oni laboris kun 3 tempoj kun 8 oroj en tunelo (Eksplodaĵa teĥniko), sed en 26-a februaro 1899 la eksplodaĵa akcidento mortigis 6 italajn laboristojn; (Italujo).
  • En 7-a marto 1899 oni konstruis la provisoran stacion Rotstock, on faris la servicon de stacio ekde 2-a aŭgusto 1899 nur mallonga tempo. Oni ne uzas la stacion hodiaŭ, sed oni havas unuan pordon.
  • En 7-a marto 1899 la kulmino de tunelaj laboristoj estas en punkto de la stacio Eigerwand Eigervando.
  • En 3-a aprilo 1899 Adolfo Gujer-Zeller, mortis en Zuriĥo, la grava persono de la projekto Juna virina fervojo.
  • La idaro de Adolfo Gujer-Zeller kontinuis la konstradon, sed nur en 28-a junio 1903 oni malfermis la servicon ĝis la stacio Eigerwand Eigervando, en mezo de Eiger-norda vando. Ekde la stacio la turistoj povas vidi ankaŭ hodiaŭ la vilaĝon Grindelwald.
  • En ĉirkaŭ 25-a julio 1903 oni malfermis la fervojon ĝis la stacio "Eismeer" Glacia maro en alteco de 3160 metroj, oni parlas ankaŭ de "Kallifirn". Oni vidas la mirajn glaciaĵojn, la stacio estis la provisora centro por la turistoj.
  • Pro la malgranda financo kaj pro la morto de Adolfo Gujer-Zeller, oni ŝanĝis la fruajn projektojn. Anstataŭ la stacio sub la Mönch-jugo kaj la lineo ĝis la kulmino de Juna virina monto, oni konstruas la lineon kun fina stacio Juna virina jugo;(Jugo).
  • En 15-a novembro 1908 estis eksplodo de 150 kestoj kun 30 000 kilogramoj dinamito en la esplodaĵo-magazeno de la stacio Eigervando. Sed oni ne havis viktimojn.
  • Sed oni havis ankaŭ laborajn konfliktojn kaj oni strikis.

Malfermo de fina stacio

Kostoj

  • Oni frue kalkulis konstruajn kostojn de ĉirkaŭ 10 milionoj svisaj frankoj, sed oni devis fine pagi 14,9 milionojn svisajn frankojn.

Frua mikso de adhera kaj dentrada sistemo

Plej alta fervoja stacio de Eŭropo

  • La hodiaŭa fina stacio Jungfraujoch, estas la plej alta fervoja stacio de Eŭropo, la kulmino de Eŭropo; en angla turista reklama lingvo:Station Jungfraujoch, (Top of Europe)

Polusaj hundaj bredejo - Sledhundoj

Lokomotivoj kaj vagonoj

Frua materialo

Modelo de Rovantreno de Jungfraubahn de jaro 1906

Lokomotivoj por la vagonoj "Rovan" (Modelo de Rovantreno de Jungfraubahn de jaro 1906)

Personaj vagonoj

Moderna materialo

Lokomotivoj

  • He 2/2 8–11 (1912) - rekonstruo de HGe 2/2

Motorvagonoj

  • BDhe 2/4 201–202 (1955)
  • BDhe 2/4 203–206 (1960/1961)
  • BDhe 2/4 207–210 (1964)
  • BDhe 4/8 211–214 (1992)
  • BDhe 4/8 215–218 (2002)

Stirovagonoj

Servica veturiloj

Liftoprojekto

  • En februaro 2008 oni parlis pri projekto de ekspresa lifto kun kosto de 180 milionoj svisaj frankoj kun 20 minutoj transporta tempo pro asiaj turistoj. Ankaŭ oni diskutas la konstruon de funikularon. Oni ne konstruos la projektojn.
  • Oni volos konstrui duan evitan stacion kaj uzi specialan duan motorvagonon, vidu ankaŭ tramon. [1]

Bildoj

Saneco de turistoj

Fotovoltaika instalaĵo en domo de fina stacio "Jungfraujoch"

  • Ekde Novembro 1993 la burgdorfa fakaltlernejo BFH (Svisujo) Burgdorf BE konstruis kaj daŭre science kontrolis fotovoltaikan instalaĵon kun liga reto de 1,15 kWp. En novembro 1993 la instalaĵo estis la plej alta instalĵo de mondo.
  • Ekde 1993 gixs 2007 la instalaĵo estis en bona servico laŭ libro de 2007 de fakautoro de BFH; [3] Fotovoltaiko. La sunpaneloj elementoj havas bonajn kvalitojn, laŭ la fraso: elektra fluo ekde sablo (silicio) kaj suno.
  • Ekde 2008/2009 (2-a decembro 2009)oni konstruis pli grandan instalaĵon de BKW kun 25  kaj 4,5 kiloŭatoj, de BKW FMB Energie AG (BKW), la tre granda entrepreno: bernaj elektrejoj (Berno, Svisujo) BKW FMB Energie AG (BKW). [4]

Literaturo

  • Florian Inäbnit: Jungfraubahn; Die Linie Kleine Scheidegg–Jungfraujoch der Jungfraubahnen. Eldonejo: Prellbock Druck & Verlag, Leissigen, Svisujo, Kantono Berno 2003. ISBN 3-907579-27-5; Juna virina fervojo, la lineo Kleine Scheidegg-Jungfraujoch de juna virina fervojoj.
  • Ralf Roman Rossberg: Die Jungfrau-Region und ihre Bahnen. Hallwag-(eldonejo), Berno & Stutgarto, 1983. ISBN 3-444-06064-5; La juna virino - Regiono kaj la fervojoj de la regiono.
  • Niklaus Bolt: Svizzero. La junulara libro de jaro 1913, la libro temas la tunela konstruo de juna virina fervojo. Nova eldono en Reinhardt - eldonejo, Bazelo. ISBN 978-3-7245-0436-8
  • Wolfgang Finke: Die Fahrzeuge der Jungfraubahnen Teil 1 in über 1300 Typenzeichnungen. (Libro en DVD). Eldonejo tram-tv, Kolonjo 2010, ISBN 978-3-9813669-2-1 (La veturiloj de juna virina fervojo, parto 1 kun 1300 tipaj projektoj)
  • Wolfgang Finke: Die Fahrzeuge der Jungfraubahnen Teil 2 in über 1400 Typenzeichnungen. (Libro en DVD). Eldonejo tram-tv, Kolonjo 2010, ISBN 978-3-9813669-3-8 (La veturiloj de juna virina fervojo, parto 2 kun 1400 tipaj projektoj)

Referencoj

  1. Der Bund, Verzicht auf Jungfrau-Lift, rezigno pri Jungfraŭ-lifto, 28-a novembro 2008, p. 13
  2. http://www.swissrails.ch/portrait/bergbahnen/jb/jfb.htm Arkivigite je 2005-01-14 per la retarkivo Wayback Machine kroniko de juna virina fervojo - en svisaj reloj - Swissrails.ch
  3. Heinrich Häberlin: "(Haeberlin)" Fotovoltaiko: Elektra fluo ekde suna lumo por liga reto kaj por insula instalaĵoj - en germana lingvo, (kun ekzemploj pri kalkulado de konstruaĵoj): Photovoltaik : Strom aus Sonnenlicht für Verbundnetz und Inselanlagen / Heinrich Häberlin; eldono: 2-a pli granda eldono; 2. wesentlich erw. und aktual. Aufl.; Loko: (Svisujo) Fehraltorf : Elektro Svisujo Electrosuisse, 2010; 710 paĝoj: il. ISBN 978-3-8007-3205-0 (VDE); 978-3-905214-62-8 (Electrosuisse Verlag) (elektra svisujo eldonejo: Elektro Svisujo SEV Elektro Svisujo SEV); (itala vikipedio: SEV);
  4. http://www.solarportal24.de/nachrichten_31368_jungfraujoch__wichtiger_standort_fuer_photovoltaik-forschung.html la jungfraujoch estas grava ejo por fotovoltaika scienca esploro

Vidu ankaŭ

Eksteraj ligiloj

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.