| Joviniano | |
|---|---|
 | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | nekonata en Korĉajko |
| Morto | 405 |
| Okupo | |
| Okupo | monaĥo |
Joviniano (latine Jovinianus; mortis ĉ. 405), estis oponanto de kristana asketismo en la 4a jarcento kaj estis kondamnita kiel herezulo ĉe sinodoj kunvenigita en Romo sub Papo Siricio kaj en Milano de Ambrozio en 393.[1] La informo pri li estas derivita ĉefe de la laboro de sankta Hieronimo en du libroj, Adversus Jovinianum. Hieronimo plu-gvidis al li kiel la "Epikuro de kristanismo". Li estis indiĝeno de Cordueno.[2] John Henry Newman nomis Jovinianon kaj Vigilantion la antaŭuloj de Protestantismo, komparante ilin al la "Lutero, Kalvino kaj Zvinglo de la kvara jarcento". Ankaŭ aliaj protestantoj laŭdas Jovinianon kiel frua reformaciisto.[3]
Instruadoj
Li sentis, ke virgulinoj, vidvinoj kaj edziĝintaj virinoj, eĉ reedziĝintaj vidvinoj, estas de egala merito en la kristana komunumo.
Referencoj
- ↑ The Oxford Dictionary of the Christian Church de F. L. Cross (Editor), E. A. Livingstone (Editor) Oxford University Press, USA; 3a eldono, p. 904 (13a de Marto, 1997)
- ↑ H. Schlagintweit, H. K. Forstner, Lehrgang Kunstgeschichte: Von der Antike bis zur Moderne zum Selbststudium der Kunststile, 186 pp., Schwabe Verlag Basel, , (ISBN 3-7965-0885-5), pp.371-372
- ↑ Philip Schaff: History of the Christian Church, Volume III: Nicene and Post-Nicene Christianity. A.D. 311-600 - Christian Classics Ethereal Library. Alirita 2021-12-21.