| Johnny Nash | |
|---|---|
 | |
| Persona informo | |
| Naskonomo | John Lester Nash Jr. |
| Naskiĝo | 19-an de aŭgusto 1940 en Houston |
| Morto | 6-an de oktobro 2020 (80-jaraĝa) en Houston |
| Lingvoj | angla |
| Ŝtataneco | Usono |
| Alma mater | Long Beach Polytechnic High School |
| Infanoj | 2 |
| Okupo | |
| Okupo | kantisto • aktoro • muzikisto • kantoverkisto |
| TTT | |
| Retejo | http://johnnynash.com/ |
John Lester Nash Jr. (19a de Aŭgusto, 1940 - 6a de Oktobro, 2020)[1] estis usona kantisto-kantoverkisto, plej bone konata en Usono pro sia sukceso de 1972 nome "I Can See Clearly Now".[2] Dekomence kantisto de regeo kaj de pop-muziko, li estis unu el la unuaj ne-jamajkaj artistoj kiuj registris regean muzikon en Kingstono.[3]
Nash faris sian gravan debuton en 1957 per la unuopaĵo "A Teenager Sings the Blues". Li havis sian unuan sukceson komence de 1958 per reludado de la kanto de Doris Day nome "A Very Special Love".[4] Konsiderata rivalo de Johnny Mathis, Nash ankaŭ atingis sukceson kiel aktoro frue en sia kariero, aperante en kina versio de la teatraĵo de Louis S. Peterson nome Take a Giant Step en 1959.[2][4] Nash plue publikigis unuopaĵojn por variaj diskomarkoj kiel as Groove, Chess, Argo kaj Warner Bros.[4]
Diskaro
Albumoj
Fonto: AllMusic[5]
| Jaro | Titolo | Ranga loko | Diskomarko | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Usono [6] |
Usona R&B [6] |
Aŭstralio [7] |
Britio [8] | ||||
| 1958 | Johnny Nash | – | – | – | – | ABC Paramount | |
| 1959 | I Got Rhythm | – | – | – | – | ||
| Quiet Hour | – | – | – | – | |||
| 1960 | Let's Get Lost | – | – | – | – | ||
| 1961 | Studio Time | – | – | – | – | ||
| 1964 | Composer's Choice | – | – | – | – | Argo | |
| 1968 | Hold Me Tight | 109 | 23 | – | – | JAD | |
| 1969 | Prince of Peace | – | – | – | – | ||
| Soul Folk | – | – | – | – | |||
| Love and Peace | – | – | – | – | |||
| 1972 | Teardrops in the Rain | – | – | – | – | Cadet | |
| I Can See Clearly Now | 23 | 10 | 29 | 39 | Epic | ||
| 1973 | My Merry-Go-Round | 169 | 49 | – | – | ||
| 1974 | Celebrate Life | – | – | – | – | ||
| 1975 | Tears on My Pillow | – | – | – | – | CBS | |
| 1977 | What a Wonderful World | – | – | – | – | Epic | |
| 1978 | Love Me Tender | – | – | – | – | Bellaphon | |
| 1979 | Let's Go Dancing | – | – | – | – | Epic | |
| 1986 | Here Again | – | – | – | – | London | |
| "–" indikas publikigon kiu ne pintis. | |||||||
Kompilaĵoj
Fonto: AllMusic[9]
| Jaro | Albumo | Britio [8] |
Atestiloj | Diskomarko |
|---|---|---|---|---|
| 1974 | Johnny Nash's Greatest Hits | – |
|
CBS |
| 1977 | Johnny Nash Collection | 18 |
|
Epic |
| 1981 | Stir It Up | – | Hallmark | |
| 1993 | The Reggae Collection | – | Epic | |
| "–" indikas publikigon kiu ne pintis. | ||||
Notoj
- ↑ . Johnny Nash obituary. The Guardian (8a de Oktobro 2020). Alirita 8a de Oktobro 2020.
- 1 2 (1997) Colin Larkin: The Virgin Encyclopedia of Popular Music. Virgin Books. ISBN 1-85227-745-9.
- ↑ Marley, Rita. (19a de Aŭgusto, 2011) No Woman No Cry (angle). Pan Macmillan. ISBN 978-0-330-54174-9.
- 1 2 3 Ankeny, Jason. "Johnny Nash Biography". AllMusic. Alirita la 5an de Junio, 2020.
- ↑ Johnny Nash – Album Discography. AllMusic. Alirita 7a de Oktobro 2020.
- 1 2 Johnny Nash - Awards. AllMusic. Arkivita el la originalo je 16a de Oktobro, 2013. Alirita 16a de Oktobro, 2022.
- ↑ Kent, David (1993). Australian Chart Book 1970–1992 (ilustrita eld.). St Ives, N.S.W.: Australian Chart Book. p. 213. ISBN 0-646-11917-6.
- 1 2 Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (19a eld.). London: Guinness World Records Limited. p. 387. ISBN 1-904994-10-5.
- ↑ Johnny Nash – Compilations Discography. AllMusic. Alirita 7a de Oktobro, 2020.
- ↑ Johnny Nash's Greatest Hits. Alirita 16a de Oktobro, 2022.
- ↑ Johnny Nash Collection. Alirita 16a de Oktobro, 2022.