Porreformaciano plenkora

Pli ol la saĝa frato Johano deklaris sin favora je Reformacio. Danke al la Ligo de Torgau, kiu faritis en 1526 kune kun protestantoj nordgermanaj, li reenpuŝis porkatolikajn tendencojn kaj ebligis sian samkredantojn prezenti sin unuiĝintaj antaŭ la Regna parlamento (Reichstag) en Speyer en 1526. La imperiestraj findeklaracioj, kiuj permesis al la dukoj liberan manon koncerne la ekleziajn aferojn en siaj teritorioj, ebligis al Johano doni al la landa eklezio de Saksio propran identecon - ĉefe per vizitadoj faritaj inter 1527-29.

Post la malkovroj de aferoj de Otto von Pack (»Packsche Händel«) en marto 1528 Johano devis fari defendkontrakton kun la hesia landgrafo Filipo la 1-a (Hesia dinastio). Johano sukcese bremsis tiun hesian Filipon diverskampe. Pro persona malamo de la konfesio de la zvinglanoj Johano ne ŝatis la planon de Filipo unuigi ĉiujn protestantojn kaj malhelpis tian strategion. Dum la Regna parlamento de 1530 en Augsburg Johano sentime kontraŭparolis la imperiestron Karlo la 5-a. Kontraŭ la konsiloj de siaj teologoj li transdonigis la surpaperigitan Aŭgsburgan konfeson en sia propra nomo: Johano mem estis skribiginta Melanktonon tiun ĉi deklaracion. Ĝi eĉ laŭtlegitis fare de la kanceliero de Johano.

Kvankam la malharmonio kun la imperiestra moŝto pli kaj pli molestis, Johano protestis kontraŭ la kontraŭleĝa elekto de ties frato Ferdinando la 1-a je romia reganto (1531: do ankoraŭ dum la vivo de la reganta imperiestro Karlo). En februaro 1531 Johano unuigis la protestantojn ene de la t.n. Ŝmalkalda Ligo.