| Giovanni Faber (1574–1629) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.jpeg.webp) "In imagines illustrium ex Fulvii Ursini bibliotheca, ...", verko eldonita en 1606. | |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 1574 en Bamberg, Germana regno | ||||
| Morto | 29-a de septembro 1629 en Romo, Italio | ||||
| Lingvoj | latina vd | ||||
| Ŝtataneco | Germanio vd | ||||
| Alma mater | "Universitato de Würzburg" Universitato de Romo | ||||
Subskribo  | |||||
| Profesio | |||||
| Okupo | botanikisto • profesoro • kuracisto vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Johannes FABER Bambergensis estis germana anatomo, kuracisto, botanikisto, pontifika herbalisto, kaj privata kuracisto de diversaj papoj tiaj kiaj Klemento la 8-a, Leono la 11-a, Paŭlo la 5-a, Gregorio la 15-a kaj Urbano la 8-a. Li estis kuratoro de la Vatikana Botanika ĝardeno, membro kaj sekretario de la Nacia Akademio de la Linkoj. Li agis tra sia kariero kiel politika makleristo inter Maksimiliano la 1-a, Princelektisto de Bavario kaj Romo. Li estis amiko de Galileo Galilei kaj de la germanaj pentristoj en Romo, Johann Rottenhammer kaj Adam Elsheimer. Li ankaŭ ricevis la krediton elpensi la nomon "mikroskopo".
Biografio
(datita je la 26-a de oktobro 1611).
Johannes Faber naskiĝis en Bamberg en 1574 kiel Johann Schmidt el protestantaj gepatroj. En la aĝo de unu jaro, li estis orfigita pro pesta ekapero. Li estis akceptita kaj edukita de lia kuzo Philipp Schmitt, kiu havis lin baptita kiel katoliko. Post kompletigado de sia trejnado en la Altlernejo de Bambergo, li iris al la "Universitato de Würzburg", kie li studis medicinon sub la direkto de Adriaan van Roomen. En 1597 li doktoriĝis.
Vivo en Romo
En 1598 Johannes Faber translokiĝis al Romo por daŭrigi siajn studojn tie kaj laboris kiel kuracisto en la hospitalo Santo Spirito en Sasio. Li fariĝis asistanto de Andrea Cesalpino kaj Andrea Bacci. Krom medicino, li ankaŭ entuziasmiĝis pri botaniko, kie li laboris kun Bacci kaj Cesare Cesalpino.
En 1600 li estis nomumita al la katedro pri botaniko kaj anatomio en la Universitato La Sapienza en Romo. Krome li fariĝis direktoro de la papa ĝardeno aŭ "Orto Botanico" el Romo. En ĉi tiu alta posteno li ofte traktis rekte kun la Papo kaj estis al li konfidita kun sciencaj kaj politikaj taskoj. En 1608 Johannes Faber ricevis roman civitanecon.
Faber regule ĉeestis la preĝejon "Santa Maria dell’Anima", kiun frekventis la germanoj loĝantaj en Romo. Li estis elektita plurfoje kiel la "provizora" de ĉi tiu komunumo de civitanoj el la Sankta Romia Imperio. Kiel direktoro de la papaj ĝardenoj, li laboris kun kvin malsamaj papoj: Klemento la 8-a, Leono la 11-a, Paŭlo la 5-a, Gregorio la 15-a. kaj Urbano la 8-a, kiu nomumis lin kiel persona kuracisto.
En 1608 Faber estis sendita al Napolo fare de Paŭlo la 5-a. La oficiala kialo de ĉi tiu ordono estis akiri iujn eksterordinarajn botanikajn specimenojn, sed Faber ankaŭ profite demandis pri la malliberejaj kondiĉoj de la arestito Tommaso Campanella.
En oktobro 1611 Faber estis akceptita en la Akademio de la Linkoj; en aprilo 1612 li estis kanceliero de la Akademio. En ĉi tiu funkcio li korespondis kun multaj elstaraj tiutempaj sciencistoj, nome Federico Cesi, Galileo, Francesco Stelluti, Johann Schreck, Caspar Schoppe, Remus Quietanus (1588-1654) kaj Johann Friedrich Eggs (kuracisto, 1572-1638).
Johannes Faber ankaŭ havis oftajn rilatojn kun pluraj kardinaloj, inklude de Cinzio Aldobrandini, Scipione Caffarelli Borghese, Francesco Barberini, Scipione Cobelluzzi kaj Eitel Friedrich von Hohenzollern-Sigmaringen.
Krom la Alpoj, korespondantoj de Faber ofte estis princoj kiel Filipo la 3-a de Hessen-Butzbach, Frederiko la 1-a de Hessen-Homburg, Ludwig la 5-a de Hessen-Darmstadt, Friedrich Grafo de Fürstenberg-Heiligenberg, Maksimiliano la 3-a kaj Leopoldo la 5-a Grafo de Habsburg aŭ membroj de influaj familioj de la Sankta Romia Imperio kiel la Fugger-oj el Aŭgsburgo.
La 19-an de aŭgusto, 1612 li edziĝis al Maria Anna Hyrler. Pluraj infanoj venis el ĉi tiu geedzeco, sed nur tri el ili postvivis infanaĝon: Maria Vittoria, Maria Maddalena kaj Giano Domenico. Johannes Faber mortis la 29-an de septembro, 1629 kaj estis entombigita en la preĝejo Santa Maria dell’Anima apud sia edzino, kiu mortis du jarojn antaŭe.
Verkaro
- De Anima Rationali Disputatio Philosophica, 1588
- De praedestinatione, Johann Pappus, 1589
- Theses Medicae De Febre Pvtrida; Et Febre Pestilentiali, 1597
- In imagines illustrium ex Fulvii Ursini Bibliotheca (Antverpeno, 1606), verko dediĉita al Cinzio Aldobrandini
- Ioannis Fabri Bambergensis Medici Romani De nardo et epithymo adversus Iosephum Scaligerum disputatio, Romo, 1607
- Medici Romani de Nardo et Epithymo adversus Josephum, 1607
- heses de appellationibus, 1608
- Theses iur. de titulo Institutionum de actionibus, 1609
- Disputatio Iuridica, De Materia Iniuriarum, Johann Kitzel], 1612
- Mexicanarum plantarum imaginibus impressis libellum (Romo, 1613)
- Oratio qua ignis et metallorum exemplo quam parum sciamus demonstratur, 1622
- Praescriptiones Lynceae Academiae, 1624
- Memento mori, 1626
- De Animalibus indicis apud Mexicum. Romæ, 1628
Literaturo
Vidu ankaŭ
- Johannes Eck (1468-1543)
- Matthäus Zell (1477-1548)
- Johann Faber (1478-1541)
- Janus Cornarius (1500-1558)
- Johann Faber de Heilbronn (1504-1558)
- Francisco Hernandez de Toledo (1514-1587)
- Andrea Cesalpino (1519-1603)
- Johann Marbach (1521-1581)
- Andrea Bacci (1524-1600)
- Justus Lipsius (1547-1606)
- Erasmus Marbach (1548-1593)[1]
- Johann Pappus (1549-1610)[2]
- Philipp Marbach (1550-1611)[3]
- Isaac Casaubon (1559-1614)
- Giulio Mancini (1559-1630)
- Adrianus Romanus (1561-1615)[4]
- Galileo Galilei (1564-1642)
- Johannes Rottenhammer (1564-1625)
- Tommaso Campanella (1568-1639)
- Johannes Woverius (1574-1612)
- Erycius Puteanus (1574-1646)
- Johannes Schreck (1576-1630)
- Scioppius (1576-1649)
- Johannes Schreck (1576-1630)
- Scipione Caffarelli Borghese (1577-1633)
- Peter Paul Rubens (1577-1640)
- Francesco Stelluti (1577-1651)
- Anastasio de Filiis (1577-1608)
- Adam Elsheimer (1578-1610)
- Timaeus Faber (1578−1623)
- Johannes van Heeck (1579-1620)[5]
- Eitel Friedrich von Hohenzollern (1582-1625)
- Federico Cesi (1585-1630)
- Johannes Remus Quietanus (1588-1654)
- Francesco Barberini (1597-1679)
- Johann Ludwig Faber (1635-1678)[6]
- Johann Ernst Faber (1745-1774)[7]
- Johann Joachim Faber (1778-1846)