| Jetipura | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ruse Етыпуровское месторождение | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Jetipura minejo estas la gasonafta minejo kiu situas en Jamala-Neneca aŭtonoma distrikto (Tjumena provinco, Rusio), 150 km sude de urbo Tarko-Salo kaj estas parto de la Okcidentsiberia naftogasa provinco. Ĝi estis malkovrita en 1971 (gaso) kaj ekspluatata ekde 2003. En 1982 estis malkovrita naftokuŝejo.
Geologio
La minejo estas ligita al la samnoma muro, kiu ligiĝas al la Suprepura megamuro, laŭ nivellinio -2950 m estas granda je 70 x 16 km, amplitudo pli ol 200 m. Gaso haveblas en la terigenaj cenomanianaj sedimentaĵoj de supra kretaceo (tavolo PK1 je la fundo 732-854 m). La kuŝejo estas masiva, akvoflosa. Averaĝa situo de la gasakva kontakto estas registrita je absoluta marko -767,8 m. La kuŝejo estas granda je 11,5 x 37 km, alteco 115 m.
La gasonaftaj sedimentaĵoj konsistas el grejsoj kaj aleŭrolitoj, averaĝa gasosaturita dikeco estas 42 m, poreco 29%. La komenca tavolpremo estas 80 MPa. Elminigado de gaso okazas po 432 ĝis 466 mil m³/diurne. La gaso estas metana (97-98%). En la malsupraj sedimentaĵoj de malsupra kretaceo, aĉimova tavolaro (beriasiano — valanginiano de malsupra kretaceo) kaj de supra ĵurasio je la fundo 2229 ĝis 3227 m estas trovitaj 8 naftokuŝejoj.
En 2002 la komenca gaskapacito estis taksita je 299,5 miliardoj da kubaj metroj.
Literaturo
- Старосельский, В. И.. [2004] Р. И. Вяхирев: Етыпуровское месторождение // Российская газовая энциклопедия (ruse). Москва: Большая Российская энциклопедия, p. 161. ISBN 5-85270-327-3.