Jeprem Ĥan Davidjan (armene: Եփրեմ Խան, Եփրեմ Դավթյան; perse: پرمخان داویدیان), krome Jefrem Ĥan, (1868-1912) estis armena revolucia gvidanto kaj popola heroo de Persio (Irano). Li naskiĝis en armena familio en la vilaĝo Barsum (armene: Բարսում), situanta en Elizavetpolo (Ganĝa), gubernio de la Rusa Imperio, situanta en nuna Azerbajĝano.
Kiam junulo, Jeprem partoprenis armenajn naciismajn kaj partiajn agadojn kontraŭ la Otomana Imperio. En septembro 1890, Jeprem estis arestita fare de la rusaj kozakoj kaj ekzilita ĝis Siberio antaŭ 1892, de kie li povis eskapi al Tabrizo en 1896. En Tabrizo, li komencis labori por la Daŝnako, kies agado en Irano estis ĉefe direktita kontraŭ la Otomana Imperio, kaj establis ĝiajn lokajn sekciojn en Tabrizo kaj Raŝto.
Jeprem estis tre grava en la Irana Konstitucia Revolucio, kaj, antaŭ 1907, konvinkis la Daŝnakon por formale partopreni ĝin.
En oktobro 1908, dum la Tabrizo-rezisto, Jeprem Ĥan formis sekretan Komitaton Sattar (en honoro de Sattar Ĥan) en Raŝto, kaj establis kontaktojn kun la Socialista Revolucia Partio kaj Daŝnakoj en Kaŭkazio. Kun helpo de 35 kartveloj kaj 20 armenoj de Bakuo, Jeprem kaptis Raŝton kaj tiam operacie enmetis sian ruĝan flagon sur la urbodomo de Anzali. Plue plifortikigite fare de Mohammad Vali Sepahdar, ĉefo de la Kaspiaj provincoj kaj iama kaĝar-komandanto, Jeprem Ĥan marŝis kun siaj fortoj el kaŭkazaj geriloj kaj Mazandaran-kamparanoj direkte al Teherano, kie li eniris en julio 1909.
En novembro 1909, la Dua Nacia Asembleo de Irano, nomumis Jeprem Ĥan kiel la policestro de Teherano. Poste, li disiĝis de la revoluciuloj, kiam en 1910, Sattar Ĥan, heroo da la interna milito, rifuzis obei la registarordon senarmigi. Post mallonga sed perforta konfrontado ĉe Parko Atabek en Teherano, Jeprem Ĥan, uzanta la armeon de la ŝaho kaj policanojn, senarmigis Sattar Ĥan. Jeprem Ĥan mortis la 19-an de majo 1912.