| Jay McShann | |
|---|---|
 Jay McShann proksimume 1995 | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 12-an de januaro 1916 en Muskogee |
| Morto | 7-an de decembro 2006 (90-jaraĝa) en Kansasurbo |
| Lingvoj | angla |
| Ŝtataneco | Usono |
| Okupo | |
| Okupo | pianisto • komponisto • ĵazmuzikisto • bandestro • dirigento |
| TTT | |
| Retejo | http://www.jaymcshann.com |
Jay McShann, fakte James Columbus McShann, konata ankaŭ kiel Hootie McShann, 12-an de januaro 1916 en Muskogee, Oklahomo; 7-an de decembro 2006 en Kansasurbo, Misurio) estis usona blus- kaj sving-pianisto, bandestro kaj kantisto.
Vivo
McShann jam infanaĝe instruis al si mem la pianludadon. En 1931 li eklaboris kiel profesia muzikisto en la ĉirkaŭaĵo de Tulsa, Oklahoma ĉe Al Dennie kaj en najbara Arkansaso. En 1936 li translokiĝis al Kansasurbo en Misurio, kie li ludis en la bando de Buster Smith kaj en 1939 fondis sian propran bandegon, en kiu muzikis Gene Ramey, Gus Johnson, Bernard Anderson, la kantistoj Al Hibbler kaj Walter Brown samkiel Charlie Parker (de 1937 ĝis 1941, tiam adoleskanto). Ili ludis kaj bluson kaj ankaŭ svingon, tamen sonregistris plejparte blus-pecojn. Ilia plej fama sonregistraĵo estis Confessin' The Blues. Parker povis evolui en la bando de McShann al profilita saksofonisto. En 1944 la bando malfondiĝis, kiam McShann devis militservi, kunvenis denove tamen post lia civiliĝo la saman jaron por mallonga tempo. Krom sia regula bando McShann sonregistris en triopo kun Gene Ramey kaj Gus Johnson fine de aprilo 1941 por Decca la kanton „Confessin’ the Blues“; kantisto estis Walter Brown. Li atingis rangon 24 de la unuaj tridek furoraĵoj laŭ ranglisto de la revuo Billboard. Nur julion 1943 li sukcesis lanĉi pluan furoraĵon kun sia orkestro kaj bandokantisto Al Hibbler per „Get Me on Your Mind“ (n-ro 18). Estis ankaŭ la ununura furorkanto, je kiu kunmuzikis Charlie Parker, kiu tamen ne prezentis soloon.[1]
Dum la dua duono de la 1940-aj jaroj McShann havis pli malgrandajn bandojn. Li loĝis nun en Losanĝeleso. En 1945 li komencis kunlabori kun Jimmy Witherspoon kaj sonregistri. Post tio li eniris pli kaj pli en forgesitecon. En 1948 li denove iris al Losanĝeleso, kie li fondis malgrandan bandon, kaj en 1958 denove al Kansasurbo.
En 1969 Jay McShann estis remalkovita kaj ĝuis ekde tiam konsiderindan popularecon kiel kantisto kaj pianisto. Lia lumdisko "Going To Kansas City" estis nomumita por Grammy, tamen laŭkategorie "tracia bluso". McShann ludas ankaŭ en la dokumenta filmo "The Blues" farita de Clint Eastwood. La 3-an de marto 1979 la guberniestro de Misurio deklaris "Jay-McShann-Tago".
Jay McShann mortis naŭdekjara la 7-an de decembro 2006 en Kansasurbo.
Filmoj
- „Hootie Blues“, 1978, dokumenta filmo
- „The Last of the Blue Devils“, 1980, dokumentado pri ĵazo en Kansasurbo
Diskografio
|
|
Rimarkoj
- ↑ Gerhard Klußmeier: Jazz in the Charts. Another view on jazz history. Diskingoteksto kaj akompankajero de la 100-CD-Edition. Membran International GmbH. ISBN 978-3-86735-062-4
Eksteraj ligiloj
- Oficiala retpaĝo pri Jay McShann Arkivigite je 2014-02-08 per la retarkivo Wayback Machine
- „Jay McShann, Jazz Pianist, Bandleader and Vocalist, Dies“, New York Times, 9-an de decembro 2006