Izolo
AŭtoroKálmán Kalocsay
Eldonjaro1977
UrboBudapeŝto
EldonintoUniversala Esperanto-Asocio

Izolo estas la lasta poemaro de Kálmán Kalocsay, eldonita en 1977 post la morto de la poeto.

Enhavo

La poemaro konsistas ĉefe el kvar partoj.

  • La poemaro komenciĝas per samtitola poemo “Izolo”.
  • Verdstele: konsistas el 8 poemoj pri la Esperanto-movado, verkitaj 19331938. Inter ili estas Rimportreto de Leo Belmont.
  • Malnovaj Madrigaloj: konsistas el 9 madrigaloj (ampoemoj), krom antaŭparola poemeto.
  • Sur la Monto Nebo: konsistas el 9 poemoj, pri universalaj temoj.
  • Cinikaj Sonetoj: konsistas el 7 sonetoj, krom prologa poemo (kiuj ne estas soneto, havante 13 versojn)
  • Japaneskoj: konsistas el 29 tankaoj, krom prologa poemo (“En mond’ konfuza”) kaj 1 soneto (“Adiaŭo”)

Historio

La poemaro estis origine eldononta de Literatura Mondo en 1939, kiel la tria poemaro de Kalocsay (post Streĉita Kordo kaj Rimportretoj). La poemaro estis presita seed ne bindita, pro la Dua Mondmilito. Reto Rossetti konservis la presitajn foliojn, kaj la volumo estis fine eldonita, 38 jarojn poste, de la Universala Esperanto-Asocio, en 1977, post la morto de la poeto en 1976.[1]

Referencoj

  1. Lozgaĉev, Nikolaj (1985). Recenzo. Kalocsay, K. Izolo: originala poemaro”, Sezonoj (eo) 5.

Eksteraj ligiloj

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.