István Ferenczes | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Naskiĝo | 1-an de januaro 1945 (79-jaraĝa) en Păuleni-Ciuc | ||||
Lingvoj | rumana • hungara vd | ||||
Ŝtataneco | Rumanio vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | ĵurnalisto • poeto vd | ||||
| |||||
| |||||
En TTT | Oficiala retejo vd | ||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
FERENCZES István [ferencseŝ], originala nomo Ferencz Salamon István, István FERENCZ S., rumania hungara poeto, ĵurnalisto, redaktoro naskita en Păuleni-Ciuc la 1-an de januaro 1945.
Biografio
La liceon István Ferenczes finis en Lugoj, la altlernejon en fako pri biologio en Kluĵo (1964–67). Li instruis en Lunca de Jos (1962–64) kaj en sia naskiĝvilaĝo (1967–68). Inter 1968–75 li estis kunlaboranto de la ĵurnalo Hargita, inter 1975–78 fakdirektanto de Agronom-domo, inter 1978–90 ĵurnalisto de Falvak Dolgozó Népe. Inter 1990–95 kunlaboranto de RMDSZ en Miercurea Ciuc. Ekde 1997 ĝis 2010 li estis direktoro, ĉefredaktoro de revuo Székelyföld. Ekde 2004 li estas ano de prezidantaro de Hungara Verkistfederiĝo, ekde 2005 ano de Magyar Művészeti Akadémia.
Premioj
- Berzsenyi-premio (1988), EKE-premio (1992), Szabó-Zoltán-memorpremio (1994), József-Attila-premio (2001), Balassi-Bálint-memorglavo (2005), premio Kossuth (2019).
Volumoj
- Nyári vándorlások (poemoj, 1972),
- Utolsó kenyér (poemoj, 1978),
- Ki virággal megveretett (poemoj, 1982),
- Mikor Csíkban járt a török (porinfanaj poemoj, 1984),
- Megőszülsz, mint a fenyvesek (poemoj, 1986),
- Indián a Hargitán (porinfanaj poemoj, 1989),
- Gyásztól gyászig (publicisztika, 1989),
- Félidő, félpokol (poemoj, 1995),
- Hó hull örök vadászmezőkön (poemoj, 1996),
- Ordasok tépte tájon (raportaĵoj, 1997),
- Pepita hangya (porinfanaj poemoj, 1998),
- Didergés (poemoj, 2000),
- Bacchatio Transsylvanica (poemoj, 2002),
- Túlexponált fényképek poemoj, (2004),
- Mineralnaja pesznya (poemoj, Csikszereda, 2004)
- Zazpi, poemoj, Kortárs Könyvkiadó, 2010.
- Amor mistica (Pro-Print Könyvkiadó, 2011)
- Válogatott versek, (Selektitaj poemoj) 2014.
Prozvolumoj
- Gyásztól gyászig (publicistiko, Csíkszereda, 1994);
- Székely apokalipszis (dokumento, raportaĵo, Csíkszereda, 1994)
- Ordasok tépte tájon (raportnoveloj, Csíkszereda, 1997)
- Székely tántorgó (eseoj, felietonoj, konfesaĵoj, 2005).
Fontoj
Eksteraj ligiloj
- Retejo de revuo Székelyföld Arkivigite je 2007-06-14 per la retarkivo Wayback Machine.
- Poemoj Arkivigite je 2016-03-05 per la retarkivo Wayback Machine
- Poemoj
- Poemoj Arkivigite je 2016-03-06 per la retarkivo Wayback Machine
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.